Opis: OPP 1991, str 350, stan bdb- (lekko podniszczona okładka) Książka Krzysztofa Renika to zapis trzydziestu dwóch rozmów, które autor odbył na przełomie 1990/1991 r. w czasie swej podróży po Litwie, Łotwie, Białorusi i Ukrainie. Duszpasterze i świeccy, wierni Kościołów rzymsko- i grekokatolickiego, mówią po raz pierwszy otwarcie - choć nie obyło się bez nieufności i oporów - o swej drodze do Kościoła, do kapłaństwa, o swych parafiach, pracy duszpasterskiej, walce o utrzymanie lub odzyskanie zabranych przez państwo świątyń. Przedstawiają ogromne trudności, z jakimi spotykali się w czasach najciemniejszej nocy komunizmu i walki z Kościołem, opisują heroiczną postawę parafian pomagających księżom w walce o wiarę i Kościół. Reprodukowany na pierwszej stronie okładki fragment zniszczonego krucyfiksu znajdującego się w jednej z kaplic na Cmentarzu Bernardyńskim w Wilnie symbolizuje w dramatyczny sposób pokłosie tego okresu. Wśród rozmówców K. Renika są zarówno księża starsi, którzy zostali wyświęceni oficjalnie i już jako kapłani przeżyli piekło prześladowań i łagrów, a także młodsi, którzy w szkole doświadczyli szykan ze strony władz i nauczycieli, a święcenia przyjęli w podziemiu (podpolnie).
|