Opis: PAX 1988, str. 184, stan db+ (lekko podniszczona okładka miękka) ISBN 83-211-0929-2 Giuseppe Lazzati (1909—1986) należy do najwybitniejszych postaci powojennego włoskiego świata nauki, kultury, polityki. Przez całe życie — jako student, profesor, wreszcie rektor — związany byl z Katolickim Uniwersytetem Sacro Cuore w Mediolanie. Po wojnie przez kilka lat aktywnie uczestniczy! w życiu politycznym kraju, pełniąc odpowiedzialne funkcje w partii chrześcijansko-demokratycznej, by na koniec poświęcić się całkowicie działalności naukowej i publicystycznej. Powstała pod koniec życia praca Lazzatiego na temat świeckich jest zatem nie tylko wypowiedzią teoretyczną, opartą na nauce Objawienia i wskazaniach Magisterium Kościoła (a zwłaszcza ostatniego Soboru), lecz świadectwem chrześcijanina konkretnie przeżywającego swoje zaangażowanie w budowę „państwa człowieka", które odpowiadałoby godności ludzkiej. Autor stwierdza, że świadome i konsekwentne podjęcie tego zaangażowania jest nieodzowne, jako że pomaga chrześcijanom świeckim określić własną tożsamość oraz własny szczególny udział w misji ewangelizacyjnej Kościoła, jako tych, którzy „szukają Królestwa Bożego zajmując się sprawami świeckimi i kierując nimi po myśli Bożej" (Lumen gentium 31). Problem ziemskiego zaangażowania świeckich, poruszony w prezentowanej książce, która stała się głosem w żywej dyskusji, był tematem ostatniego Synodu Biskupów w Rzymie jesienią 1987 roku.
|