Opis: ALBERTINUM KSIĘGARNIA SW. WOJCIECHA 1948, stron 422, stan db- (podniszczona okładka twarda introligatorska, zakurzona, zżółcenia - zaciek na górnej krawędzi bloku) PRZEDMOWA W końcu ubiegłego roku ukazał się mój przekład Nowego Testamentu z Wulgaty i w części przynajmniej zaspokoił pilną potrzebę odczuwaną od szeregu lat zarówno przez kapłanów jak i przez katolików w ogóle. Zawierając jednak wszystkie księgi Nowego Testamentu nie dotarł wszędzie tam, gdzie znajomość Pisma św. praktycznie ogranicza się do Ewangelii i Dziejów Apostolskich. To też należało pomyśleć o łatwo dostępnym dla każdego wydania tych ksiąg z wyraźnym celem dotarcia do jak najszerszych rzesz czytelników. Ta okoliczność właśnie skłania mię do skreślenia kilku słów na wstępie. Wydanie niniejsze zawiera tekst ustalony w moim przekładzie Nowego Testamentu, bez żadnych zmian zasadniczych. Obejmuje ono: . 1. Cztery Ewangelie. Każdemu wiadomo, że z Nowego Testamentu te księgi przede wszystkim są czytane i one to, jako dotyczące bezpośrednio życia, działalności i nauki Chrystusa Pana stały się fundamentem całej kultury chrześcijańskiej. Powiadam „Księgi" chociaż ani na chwilę nie zapominam ó tym, że są to księgi przedziwne, Boże. Przecież to o Ewangelii mówi pewien pisarz współczesny: Dziwna księga: nie można jej przeczytać, bo ilekroćby ją czytano — wciąż zdaje się, że czegoś nie doczytano, coś z niej zapomniano, czegoś nie zrozumiano. A kiedy się ją czyta na nowo — znów wraca to samo, i tak bez końca. Jak niebo nocą: im dłużej patrzyć, tym więcej gwiazd, a G. Papini podkreśla z naciskiem: „Kto czyta Ewangelię, nie czyta księgi. Księga składa się z liter pomieszczonych na arkuszach papieru... I nawet wtedy, kiedy podziw narodów nazywa ją „boską" — jest dziełem czysto ziemskim, a składające się na nią słowa z góry skazane są na zapomnienie. Ewangelia. nie jest księgą, ale cudem — jest mianowicie pośmiertnym wcieleniem Tego, który każdego z nas ukochał więcej, niż sami siebie kochać jesteśmy zdolni." 2. Dzieje Apostolskie, tj. historia pierwotnego Kościoła, jego stopniowe rozszerzanie się w ówczesnym świecie, aż po Rzym, w którym odtąd przebywać będzie następca św. Piotra, Ojciec Święty, aby prowadzić dalej dzieło Chrystusa Pana i Apostołów. Ewangelie wraz z Dziejami Apostolskimi tworzą w Nowym Testamencie grupę ksiąg zwanych historycznymi. Im głębiej je poznawać będziemy, tym bardziej zbliżamy się do samych źródeł naszej religii. A już jest wprost nie do pomyślenia, aby to zetknięcie się z Chrystusem Panem i Jego Apostołami pozostało bez wpływu na nasze życie wewnętrzne. To ma na względzie Ojciec św. Pius XII, gdy w niedawno ogłoszonej encyklice „Divino afflante Spiritu" pisze: „Tutaj znajdą prawdziwą pociechę i boską moc w cierpieniu i przetrwaniu ci, których przygniatają i przytłaczają przeciwności nieszczęścia. Tutaj, w ewangeliach, przed zmiażdżonym, grozą przejętym rodzajem ludzkim ukazuje się Chrystus, najwyższy, najdoskonalszy ideał sprawiedliwości, miłości i miłosierdzia, otwierając źródło boskiej łaski, bez której narody oraz ich przywódcy nie mogą sprawić ani utrzymać żadnej zgody ani spokoju". AUTOR
|