Opis: KŚJ 2007, str. 148, stan bdb Prezbiter jest w jakiś sposób skrzyżowaniem, w którym spotykają się Stówo Boże i historia ludzi. Nauka społeczna Kościoła jest jednym z miejsc takiego spotkania pomiędzy Ewangelią i historią: prezbiter nie mógłby w pełni głosić Ewangelii, jeśliby w jakiś sposób nie głosił także historii; tej historii, która po Chrystusie nie stanowi już protanum, lecz ma za teatr świat, który jak wierzą chrześcijanie „został stworzony i jest zachowywany dzięki miłości Stworzyciela, popadł w niewolę grzechu, lecz przez Chrystusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego (,..) został wyzwolony i przeznaczony (,..} aby przeobrazić się (,,,) i osiągnąć doskonałość" (GS 2), Nauka społeczna Kościoła, której prezbiter jest głosicielem, jest główną drogą prowadzącą do tego wyzwolenia, a poprzez nie - do ostatecznej doskonałości świata, (fragm Przedmowy)
|