Opis: Instytut Wydawniczy CRZZ Warszawa 1977, str. 144, stan bdb Wzajemna miłość rodziców to fundament szkoły uczuć, jakq powinna być rodzina. Harmonijne współżycie rodziców daje dzieciom tak bardzo im potrzebne poczucie bezpieczeństwa. To od nich zależy, czy po-trafiq zaspokoić ich psychiczne potrzeby, jak dalece rozwiną w nich zdolność do odbierania i oddawania uczuć i jakie przekażą im wartości moralne. Miłość rodziców przenosi się na dzieci będqce wspólną radością i wspólną iroskq, uczy je — przede wszystkim na podstawie przykładu — zdolności do odwzajemniania się uczuciem. Człowiek nauczony przez rodziców wzajemności uczuć będzie łatwiej współżył z otoczeniem — nie tylko w rodzinie, ale i poza nią. (...) Czy rodzina potrafi spefniać swe pedagogiczne funkcje, czy może być szkołą uczuć? Może, bo to rodzice, szczególnie w pierwszych latach życia dziecka mają wyłączność w kierowaniu jego rozwojem, a i później wywierają znaczny, jeśli nie przeważający wpływ na kształtowanie jego charakteru, poglądów, stosunku do innych ludzi, skali uznawanych przez nie wartości. (fragment) Spis treści Wstęp Nauczycielka abecadła Na drugim miejscu po matce Ona i on, czyli rodzice „Niedobra" mitość Niekochane „Moje dziecko świadczy o mnie" Najmłodszy partner 2 + 3 i więcej Dzieckiem zajmuje się babcia Przeszłość — przyszłości „Swoi" i „obcy" Powrócisz tam Kto zastąpi „wielkq rodzinę" Zakończenie
|