Opis: Alfa 1988, str. 142, stan bdb- (podniszczona lekko okładka) ISBN 83-7001-232-9 Michał Bułhakow (1891—1940), radziecki prozaik i dramaturg, z zawodu lekarz, debiutował w 1919 roku. Wcześnie ujawnił się jako wnikliwy obserwator otaczającej rzeczywistości w licznych felietonach i opowiadaniach satyrycznych nierzadko zabarwionych fantastyką. Niektóre ukazały się w zbiorze Djavoljada (1925; tytułowa „Diaboliada" była tłumaczona na polski dwukrotnie, po wojnie weszła w skład zbioru Notatki na mankietach). Rozgłos przyniosły mu powieści: Biała gwardia (1925) i wydane pośmiertnie Powieść teatralna (1965), „Psie serce" (Paryż 1969) oraz arcydzieło Mistrz i Małgorzata (pierwodruk 1966/1967). Za życia ostro krytykowany — w latach trzydziestych pisał przeważnie do szuflady — szersze uznanie we własnej ojczyźnie zyskuje mozolnie Bułhakow dopiero w ostatnich latach. Niniejszy zbiór zawiera trzy utwory Bułhakowa. „Fatalne jaja" to zjadliwa satyra SF na radziecką biurokrację w trzecim z kolei tłumaczeniu (poprzednie, pióra Alicji Sternowej i Edmunda Jezierskiego, ukazały się w 1928 roku). Opowiadanie parodystyczne „Szkarłatna Wyspa" przerobił autor na sztukę w 1928 roku (wyd. polskie 1981). Trzeci utwór, „Przygody Cziczikowa", jest groteską w konwencji Koszt wysyłki 4 zł.
|