Opis: stan db+ (zakurzona okładka) ISBN „Absalomie, Absalomie" (1936) - tytuł powieści jest aluzją do opowieści o konflikcie biblijnego króla Dawida i jego zbuntowanego syna Absaloma. Rozgrywająca się jednocześnie na kilku planach akcja obejmuje życie paru pokoleń mieszkańców amerykańskiego Południa, od pierwszych lat XIX w. do początku XX stulecia. Wielowątkowa książka opowiada o rozkwicie i upadku rodu założonego przez Tomasza Sutpena - nędzarza i awanturnika wżenionego w rodzinę zamożnego plantatora -który dosłużył się podczas wojny secesyjnej rangi pułkownika. Snuta przez kilka osób pogmatwana relacja o burzliwym życiu Sutpena (będą tu wielkie miłości, wielka nienawiść i morderstwa), typowego przedstawiciela ówczesnego Południa - człowieka apodyktycznego, gwałtownika i rasisty-rozpoczyna się czterdzieści lat po jego śmierci. Żaden z narratorów nie zna całej prawdy o bohaterze, ich opowieści się krzyżują, uzupełniają albo wykluczają. Jest to modelowy przykład techniki strumienia świadomości, stylu, z którego słynął Faulkner. Pisarz rozrywa tok fabuły, manipuluje powieściowym czasem i bohaterami, którzy snują niekończące się, z pozoru chaotyczne monologi wewnętrzne. Pełny obraz życia Sutpena -tak jak życia każdego człowieka - jest niemożliwy do ustalenia. Dramat, który zniszczy ród Sutpenów, ma korzenie w mrocznej przeszłości i winie ciążącej na członkach familii. „Wielki pisarz zachodniej półkuli jawi się tu w całej pełni współwyznawcą i kontynuatorem wielkiego pisarza kultury wschodniej - Dostojewskiego" -zachwycała się Anna Tatarkiewicz. William Faulkner urodził w 1897 r. w stanie Missisipi. Młodość i większą część życia spędził w mieście Oxford, gdzie jego ojciec był administratorem uniwersytetu. Zakochał się w koleżance, Estelli Oldham. Kiedy dziewczyna pod koniec I wojny światowej poślubiła innego, zaciągnął się do kanadyjskiego lotnictwa (armia amerykańska nie chciała go z powodu niskiego wzrostu), walczył we Francji, gdzie został ranny. Po wojnie krótko studiował oraz m.in. zatrudnił się na poczcie, skąd wyleciał za czytanie w pracy. W 1926 r. wydał „Żołnierską opowieść" o nieprzystosowaniu weteranów wojennych do mieszczańskiego stylu życia. Trzy lata później opublikował „Sartoris", w której po raz pierwszy pojawia się fikcyjna kraina Yoknapatawpha, gdzie odtąd toczyć się będzie akcja większości jego utworów. „Sartoris" to początek sagi o amerykańskim Południu, przeżywającym zmierzch kultury patriarchalnej. Głównym ogniwem cyklu jest trylogia: „Zaścianek" (1940), „Miasto" (1957) i „Rezydencja" (1959). Literacki świat Faulkner zelektryzował powieściami - „Wściekłość i wrzask" (1929) i „Azyl" (1931) - w których zrywał z tradycyjną wszechwiedzą narratora, oddając głos - co było bez precedensu - np. bełkocącemu bez sensu alkoholikowi. Kiedy Estella, jego młodzieńcza miłość, rozwiodła się - wziął z nią ślub. W 1949 r. otrzymał literacką Nagrodę Nobla. Wydał m.in. „Przypowieść" (1954) i wspomnieniowe „Koniokrady" (1962), uhonorowane Puli-tzerem. Nadużywał alkoholu, pod koniec życia poważnie chorował. W czerwcu 1962 r. spadł z konia podczas przejażdżki. Dwa miesiące potem zmarł.
|
randki |
CyberCiekawostki |
darmowe aliasy |
darmowe forum |
promocje |
opinie, testy, oceny
darmowa toplsta | reklama internetowa
darmowa toplsta | reklama internetowa