Opis: PIW 1972 ,str. 400 + 460, stan DB+( przykurzona okładka, pieczatki pobiblioteczne, na grzbiecie numery biblioteczne) James Jones (ur. 1921), autor znanej już polskiemu czytelnikowi powieści Stąd do wieczności, uważanej za jedną z najwybitniejszych książek poświęconych wojnie, oraz Pistoletu i tomu opowiadań Niedzielna alergia, należy do neohemingwayowskiej szkoły prozaików. Znaczna część jego twórczości jest odbiciem wielkiego przeżycia, jakim stała się dla niego druga wojna światowa, w której brał udział, i służba w wojsku. Długi tydzień w Parkman (1957) to książka osnuta na tle życia małego miasteczka w stanie Illinois, do którego wraca po wielu latach nieobecności zdemobilizowany żołnierz—Dave Hirsh. Problemem powieści jest niedostosowanie bohatera, człowieka o aspiracjach literackich, do dorobkiewiczowskiej atmosfery, jaka wytworzyła się w Ameryce lat powojennych. Zarówno jego plany uczuciowe, jak I zamierzenia twórcze kończą się przegraną.
|