Opis: PIW 1980, str. 174, stan db (pieczątki po biblioteczne) ISBN 83-06-00460-4 William Faulkner (1897-1962), amerykański powieściopisarz, nowelista i poeta, laureat nagrody Nobla z 1950 roku, dobrze znany polskim czytelnikom z wielu tłumaczeń, pochodził z rodziny od wielu pokoleń osiadłej na południu Stanów Zjednoczonych. W twórczości Faulknera właśnie amerykańskie Południe odegrało ogromną rolę; dokonał literackiej rekonstrukcji jego dziejów od epoki kolonizacji aż po wiek dwudziesty. W roku 1929 ukazała się powieść Sartoris, pierwszy utwór opisujący mityczny powiat Yoknapatawpha i grono bohaterów, którzy odtąd pojawiać się mieli w większości jego powieści. Niektórzy krytycy porównują twórczość Faulknera do ogromnej sagi, w której losy bohaterów, ukazywane w różnych epizodach, w coraz to innym ujęciu, składają się na jedyny w swoim rodzaju obraz obumierania dawnych tradycji niszczonych przez burzliwy, żywiołowy rozwój nowoczesnych form współżycia i gospodarowania. Requiem dla zakonnicy (1951) jest kontynuacją fabularną głośnego Azylu (PIW, 1957), do którego wątków autor powrócił po dwudziestoletniej przerwie. Requiem, ostatni z ważniejszych nie tłumaczonych u nas utworów Faulknera, znane było dotąd tylko z przeróbki teatralnej Camusa, wystawianej na scenach polskich w roku 1962. Ta historia zmagań duchowych bohaterki Azylu, Tempie Drakę, była do takiej przeróbki niejako predysponowana, gdyż Faulkner opowiedział ją łącząc formy powieści i dramatu, przy czym wydarzenia z przeszłości powiatu Yoknapatawpha i jego głównego miasta Jefferson zdają się w jakiś sposób determinować poczynania Tempie.
|
randki |
CyberCiekawostki |
darmowe aliasy |
darmowe forum |
promocje |
opinie, testy, oceny
darmowa toplsta | reklama internetowa
darmowa toplsta | reklama internetowa