Opis: PIW 1975, str. 204, stan db + (przykurzona, podniszczona lekko okładka) ISBN Ćamil Sijarić (ur. 1913), współczesny pisarz jugosłowiański zamieszkały w Sarajewie, z wykształcenia prawnik, przez wiele lat pracował jako sędzia, później jako redaktor czasopism i radia. Pochodzi z dzielnicy Sandżak leżącej na pograniczu bośniacko-serbsko-czarnogórskim; jej świat, gdzie styka się kilka kultur, narodowości i wyznań, opisuje w swojej prozie. Jest autorem czterech powieści: «Bihorci» («Bihorczycy», 1955), «Kuću kucom ćihe lastavice» («Jaskółki pod strzechą)), 1962), «Mojkovaćka bitka» («Bitwa pod Moj-kovacem», 1968) i «Ja, eunuch» (tytuł oryginału «Konak», 1971), oraz trzech zbiorków opowiadań: «Ram Bulja» (1953), «Zelen prsten na vodi» («Zielone kręgi na wodzie», 1962) i «Naśa snaha i mi momci» («Bratowa i chłopcy)), 1962). «Ja, eunuch» to swego rodzaju kronika czasów, gdy nowo utworzone państwo serbskie współistniało z upadającym światem muzułmańskim. Główny bohater, eunuch, były sługa haremowy, widzi te czasy poprzez pryzmat wydarzeń w domu swojego pana, w dzisiejszym Belgradzie. W owym muzułmańskim domu sławnego niegdyś tureckiego feudała zderzyły się dwa światy, spotkali się przedstawiciele dwóch odmiennych kręgów tradycji, historii i kultury, co spowodowało ogromne zmiany, wskazało istnienie nowych wartości, obudziło w ludziach nie znane dotąd uczucia — miłość, poczucie godności i wierność — i w końcu doprowadziło do dramatu. Ten właśnie przełomowy okres opisuje Sijarić w typowym dla Orientu leniwym rytmie, jego powieść utrzymana jest w pełnym ornamentów stylu opartej na Koranie moralistyki.
|