Opis: PIW 1990 str. 260, stan bdb- (podniszczona lekko okładka) ISBN Zanim „Lolita" została okrzyknięta arcydziełem literatury XX w., przez wiele lat wzbudzała niezwykłe kontrowersje. W pierwszej połowie lat 50. XX w. żadne amerykańskie wydawnictwo nie chciało opublikować powieści o burzliwym związku czterdziestoletniego mężczyzny z seksowną dwunastolatką. Zdesperowany Nabokov zastanawiał się nad spaleniem maszynopisu. Na szczęście nie popełnił największego głupstwa w swoim życiu i w 1955 r. wydał „Lolitę" we francuskiej oficynie Olympia Press, specjalizującej się w literaturze brukowej. Publikacja wywołała skandal i gwałtowne ataki na pisarza, któremu zarzucano szerzenie pornografii. Kontrowersje wzmogły się po amerykańskiej premierze powieści w 1958 r. Oburzeni mieszkańcy Lolity w stanie Teksas próbowali nawet zmienić nazwę swojego miasta. Książka trafiła jednak na listy bestsellerów i została przetłumaczona na kilkadziesiąt języków. Dziś nikt nie ma wątpliwości, że to jedna z najwybitniejszych książek w dziejach literatury. Vladimir Nabokov mimo, że pochodził z Rosji, to najpierw nauczył się pisać po angielsku, a dopiero potem po rosyjsku. Urodził się w 1899 r. w Sankt Petersburgu, w kosmpolitycznej rodzinie arystokratycznej (dziadek był carskim ministrem sprawiedliwości), która po rewolucji wyemigrowała z Rosji. Sam pisarz chwalił się, że jest potomkiem księcia Werony Can Grandę Della Scala, mecenasa Dantego. Początkowo pisał pod pseudonimem Sirin. Po wyjezdzie w 1940 r. do USA publikował po angielsku pod własnym nazwiskiem. Jego pierwszym wybitnym dziełem była powieść „Obrona Łużyna", historia arcymistrza, którego szachy doprowadzają do obłędu i śmierci. Światowy rozgłos i pieniądze przyniosła mu jednak „Lolita". Mimo tego nigdy nie kupił mieszkania. Powtarzał, że jedynymi jego nieruchomościami są pamięć i sztuka. Bestsellerami stały się też kolejne książki: „Pnin" (1957), studium szaleństwa „Blady ogień" (1962), przewrotna opowieść o kazirodczej miłości „Ada" (1969) oraz podejmująca temat życia pozagrobowego „Przejrzystość rzeczy" (1972). Jego wielką pasją były motyle. Jako pierwszy opisał trzy z nich, które nazwał: Maniola Nabokov, Echinargus Nabokov i Cyclarus Nabokov. Swoje utwory pisał na karteczkach, które wielokrotnie poprawiał i przepisywał. Ostatnie kilkanaście lat życia spędził z rodziną w hotelu w Szwajcarii. Zmarł w Montreux w 1977 r.
|
randki |
CyberCiekawostki |
darmowe aliasy |
darmowe forum |
promocje |
opinie, testy, oceny
darmowa toplsta | reklama internetowa
darmowa toplsta | reklama internetowa