Opis: KiW 1959, str. 130, stan db, pieczątki „Każdy człowiek nosi w sobie siedem cnót i siedem grzechów głównych — mówi Unamuno — a zatem i twórca, dlatego też może stworzyć postacie różnego typu. Takie właśnie różnorodne postacie ukazuje Unamuno w «Trzech nowelach>>... Są to przykłady tragizmu życia bez .uroku literackiego, bez ozdób i dodatków, w których mieściłby się wdzięk zmysłowy opowieści. Autor z pewnego rodzaju ascezą odrzuca tu wszelką sztuczność scenograficzną. Miejscami to prymitywy o zabarwieniu trochę mistycznym pomimo realizmu, odsłaniającym świat wewnętrzny. Mimo że pozornie odbiegają od wszystkich innych utworów pisarza'! w nich wyraża się centralny problem Unamuna, jego namiętność przetrwania, czyli głód nieśmiertelności, i w nich stara się autor odkryć sens tego niepokojącego słowa «żyć»". (Ze wstępu)
|