Opis: WL 1982, str. 222 stan db+ (normalne ślady użytkowania, podniszczona lekko okładka, dedykacja) ISBN 83-08-00954-9 „Co to jest teatr? Gdzie go szukać? Czy istnieje niezależnie od form literackich? Czy jest z nimi trwale związany? Czy można określić teatr jako podawczą formę dramatu, czy też trzeba w nim uznać sztukę samoistną, rządzącą się sobie tylko właściwymi prawami? A może sztuka teatru jest teoretyczną fikcją? Może zjawisko to, którego elementów w odróżnieniu od wszelkich innych produktów artystycznych nie możemy dotknąć, zważyć, zmierzyć ani policzyć, stanowi cechę naszego życia zbiorowego? Cechę, która z równą siłą ujawnia się podczas nabożeństwa, manifestacji, happeningu — jak i na scenie? Czy więc teatr jest zjawiskiem estetycznym czy społecznym? A jeśli jest sztuką, to czy realizuje się tylko w literackim słowie, syntetyzuje tworzywa artystyczne, czy też istnieje coś — na przykład fenomen aktorstwa — co przesądza o prawach teatru? Czy działalność teatralna może zostać rozpoznana po jakichś specyficznych regułach opracowywania rzeczywistości, czy też teatr nabudowuje się na elementach wcześniej skomponowanych w sposób artystyczny?" Z rozdziału Próby teorii „A więc, co to jest teatr? Nazwałem go potencjalną energią społecznych zmian, instytucją organizacyjnotwórczą, środkiem upowszechniania emocji zbiorowej, który zawiązując więź emocjonalną sprawia, że zarówno pod względem fizycznym jak duchowym jednostka zespolona z otoczeniem staje się potężniejsza od siebie samej. Powiedziałem, że tworzywem teatralnym są przeżycia zbiorowe, które jako mit utrwalają się w rytuale. Jest więc tak pojęty teatr zwornikiem więzi duchowej, zwornikiem kultury, a więc i naszej, ściśle z kulturą związanej cywilizacji. Starając się odkryć specyfikę tak zwanej sztuki teatru, dostrzegłem więc coś dużo szerszego od niej. Praca o teatrze stała się poniekąd rozprawą o dramacie, w części o propagandzie, edukacji i psychologii społecznej". Z rozdziału Perspektywy teatru
|