Opis: PZWL 1971, str 300, stan db+ (podniszczona okładka, pościerana, przykurzona) ISBN 1. Wstęp 1.1. Rodzaje zatruć 2. Wprowadzenie do metodyki oznaczeń stosowanych w przepisach szczegółowych 2.1. Analiza widmowa w badaniach toksykologicznych 2.1.1. Odstępstwa od praw absorpcji 2.1.2. Spektrofotometria w nadfiolecie i podczerwieni 2.2. Metody nefelometryczne i turbidymetryczne 2.3. Metody polarograficzne 2.4. Metody chromatograficzne 3. Statystyczna ocena metod analitycznych 3.1. Biedy w analizie , 3.2. Statystyczne kryteria oceny wyników 3.3. Precyzja metody 3.4. Pomiary równolegle 3.5. Ocena różnicy średnich arytmetycznych 4. Wyodrębnianie i oznaczanie trucizn w materiale biologicznym 5. Tok postępowania przy poszukiwaniu nieznanej trucizny. Ogólnie przyjęty tok analizy toksykologicznej 5.1. Analiza wstępna 5.2. Podział materiału do badań 5.2.1. Próby wstępne 5.2.1.1. Zewnętrzne cechy materiału 5.2.1.2. Spławianie 5.2.1.3. Badania mikroskopowe 5.2.1.4. Badania w rurce do prażenia 5.2.1.5. Badania na węglu 5.2.1.6. Badania w perle boraksowej 5.2.1.7. Badania w perle fosforanowej 5.2.1.8. Badania na płytce metalowej 5.2.1.9. Barwienie płomienia 5.2.1.10. Badanie pienienia 5.2.1.11. Szybki stwierdzenie obecności trucizn 6. Trucizny lotne z parą wodną 6.1. Destylacja z parą wodną z roztworu kwaśnego 6.2. Destylacja z parą wodną z roztworu alkalicznego 6.3. Reakcje identyfikacji trucizn 6.4. Metody ilościowe 6.4.1. Oznaczanie etanolu we krwi 6.4.2. Oznaczanie fenolu w moczu 6.4.3. Oznaczanie metanolu w moczu 7. Trucizny oznaczane za pomocą mikrodyfuzji 7.1. Podział na grupy 7.2. Przepisy szczegółowe 8. Trucizny oznaczane za pomocą dializy 9. Trucizny wymywane prądem powietrza 9.1. Wprowadzenie teoretyczne 9.2. Część praktyczna 9.3. Ilościowe oznaczenie cyjanków w moczu 9:4. Ilościowe oznaczanie dwusiarczku węgla we krwi 10. Trucizny metaliczne 10.1. Metody mineralizacji 10.1.1. Mineralizacja na sucho 10.1.2. Mineralizacja na mokro 10.2. Podział na grupy , 10.3. Reakcje identyfikacji z uwzględnieniem analizy kroplowej 10.4ł Identyfikacja niektórych metali toksycznych za pomocą chromatografii cienkowarstwowej 10.5. Metody ilościowfe 10.5.1. Oznaczanie arsenu we krwi 10.5.2. Oznaczanie chromu w moczu 10.5.3. Oznaczanie ołowiu w moczu 10.5.4. Polarograficzne oznaczanie ołowiu we krwi wg Teisingera 10.5.5. Oznaczanie rtęci w moczu 11. Trucizny ekstrahujące się rozpuszczalnikami organicznymi 11.1. Podstawy teoretyczne 11.2. Przegląd metod 11.3. Część praktyczna 11.3.1. Izolacja i oczyszczanie 11.3.2. Ekstrakcja i podział na grupy 11.3.3. Identyfikacja niektórych leków i alkaloidów metodą chromatografii cienkowarstwowej 11.3.4. Reakcje identyfikacji 11.3.5. Metody ilościowe 11.3.5.1. Oznaczanie DDT w tkance tłuszczowej 11.3.5.2. Oznaczanie luminalu we krwi 11.3.5.3. Oznaczenie malationu w moczu 11.3.5.4. Oznaczanie salicylanów w moczu 12. Toksyczne aniony 12.1. Ilościowe oznaczanie fluorków w moczu wg Fabre'a i współpr. 12.2. Oznaczanie rodanków w moczu 13. Zastosowanie izotopów promieniotwórczych do oznaczania trucizn w materiale biologicznym 14. Wykrywanie i oznaczanie trucizn w powietrzu 14.1. Wprowadzenie teoretyczne 14.2. Metody wyodrębniania trucizn z powietrza 14.3. Aparatura 14.4. Pochłanianie trucizn w cieczach 14.5. Metody ilościowe 14.5.1. Oznaczanie aniliny w powietrzu 14.5.2. Oznaczanie benzenu w powietrzu 14.5.3. Oznaczanie chloru w powietrzu 14.5.4. Oznaczanie dwusiarczku węgla w powietrzu 14.5.5. Oznaczanie insektycydów fosforoorganicznych w powietrzu 14.5.6. Oznaczanie kaprolaktamu w powietrzu 14.5.7. Oznaczanie manganu w powietrzu 14.5.8. Oznaczanie rtęci w powietrzu 14.5.9. Oznaczanie siarkowodoru w powietrzu 14.5.10. Oznaczanie styrenu w powietrzu 14.5.11. Oznaczanie tlenków azotu w powietrzu 14.5.12. Oznaczanie toluenu w powietrzu 14.5.13. Oznaczanie trójchloroetylenu w powietrzu 14.6. Uproszczone i automatyczne metody oznaczania trucizn w powietrzu 14.7. Oznaczanie zapylenia 14.7.1. Wiadomości ogólne 14.7.2. Badanie stopnia zapylenia 15. Biochemiczne wskaźniki wchłaniania trucizn 15.1. Podstawowe elementy biochemicznych wskaźników wchłaniania 15.2. Precyzja oceny wchłoniętej dawki 15.3. Paraaminofenol jako wskaźnik wchłaniania 15.3.1. Wskaźnik wchłaniania nietylkodlamoli aniliny 15.3.2. Wskaźnik wchłaniania fenacetyny 15.3.3. Metody oznaczania paraaminofenolu 15.4. Reakcja jodoazydkowa jako wskaźnik wchłaniania dwusiarczku węgla 15.4.1. Test jodoazydkowy wg V. Vasaka i współpr 15.4.2. Test jodoazydkowy wg Jakubowskiego 15.5. Fenol jako wskaźnik wchłaniania benzenu 15.6. Wskaźnik wchłaniania ołowiu 15.6.1. Ołów w moczu jako wskaźnik 15.6.2. Kwas delta-aminolewulinowy jako wskaźnik 15.6.3. Koproporfina w moczu jako wskaźnik 15.7. Tlenkowęglowa hemoglobina we krwi. jako wskaźnik wchłaniania tlenku węgla 15.7.1. Metody oznaczenia 15.8. Esteraza acetylocholinowa jako wskaźnik wchłaniania związków fosforoorganicznych 16. Ocena toksyczności w zatruciach ostrych i przewlekłych 17. Wykaz ważniejszych odczynników stosowanych w analizie toksykologicznej Skorowidz rzeczowy
|