Opis: PIW 1974, str. 234, stan bdb- Czynność uczenia się jest bezsprzecznie najbardziej charakterystyczną cechą człowieka. Skłonność do uczenia się jest w nim tak głęboko zakorzeniona, że jest niemal odruchowa, toteż uczeni wnikliwie studiujący zachowanie człowieka zastanawiają się nawet, czy wyodrębnienie człowieka jako gatunku nie dokonało się właśnie ze względu na tę czynność. Jakie czynniki wpływają na to, że nabywanie wykształcenia sprawia uczniom zadowolenie i pozwala im odczuwać przyjemność z uprawiania nauki, mimo że odbywa się w nieco sztucznej atmosferze, jaką z natury rzeczy stwarza szkoła? Zapoznawanie uczącego się z poszczególnymi dziedzinami wiedzy nie powinno polegać na wbijaniu mu do głowy ich wyników. Chodziłoby raczej o to, by go nauczyć brać czynny udział w procesie umożliwiającym tworzenie wiedzy. Celem uczenia danego przedmiotu nie ma być produkowanie małych chodzących encyklopedii, lecz doprowadzenie do tego, by-uczeń zaczął samodzielnie myśleć w sposób matematyczny lub spojrzał na sprawy z punktu widzenia historyka nauki i aktywnie uczestniczył w procesie dochodzenia do wiedzy. SPIS RZECZY Przedmowa — Krzysztof Kruszewski Słowo wstępne I. Prawidłowości rozwoju II. Wychowanie jako produkt społeczny III. Uwagi do teorii nauczania IV. Kurs „nauki o człowieku" V. Nauka rodzimego języka VI. Wola uczenia się VII. Aktywny stosunek do problemów a postawa obronna VIII. Praca nad programem i jego ocena
|