Opis: PIW 1978, str. 248, stan db Zasadnicze problemy osobowości i kultury dają się sprowadzić do problemu czasu. Człowiek istnieje w czasie, jest skazany na przemijanie, na nieustanne schodzenie jego czynów i myśli ze sceny teraźniejszości w przeszłość. A jednocześnie osobowość ludzka jest w jakimś stopniu zaprzeczeniem czasu. To, co stanowi o naszym człowieczeństwie, nasze świadome samego siebie życie psychiczne istnieje na przekór czasowi. Istnieje ono o tyle, o ile istnieje to, co — ontologicznie rzecz biorąc — stało się niebytem: nasza przeszłość zakodowana w pamięci, a także to, co jest innym niebytem — przyszłość zawarta w naszych celach, planach i marzeniach. Poszczególne elementy kultury, jak mit, sztuka, filozofia, religia — dają się zrozumieć jako próba przeciwdziałania destruktywnej naturze czasu, jako poszukiwanie rzeczywistości nie ulegającej przemijaniu i sposobów kontaktu człowieka z tą rzeczywistością. SPIS TREŚCI Rozdział I. OSOBOWOŚĆ 1. Pojęcia 2. Podmiotowość dziecka 3. Odkrycie jaźni 4. Samorealizacja 5. Ku ludzkiej podmiotowości świata Rozdział II. KULTURA 1. Funkcjonalistyczny i fenomenologiczny opis kultury 2. Antropologiczne i selektywne definicje kultury 3. Kilka uwag metodologicznych 4. Wielofunkcyjność działań ludzkich-w kulturach tradycyjnych 5. Reguły myślenia w kulturze ludowej 6. Człowiek i świat w kulturze ludowej 7. Jednostka i kultura w społeczności tradycyjnej 8. Kultura ludowa a kultura narodowa 9. Forma 10. Tekst 11. Forma ł żywioł 12. Cywilizacja a kultura Rozdział III. CZAS 1. Świadomość czasu 2. Rozwój świadomości czasu 3. Wieczne teraz • 4. Raj utracony 5. Świat wartości 6. Czas mityczny 7. Działania autoteliczne i instrumentalne 8. Działania twórcze 9. Czyn bohaterski jako przezwyciężenie śmierci 10. Posiadanie rzeczy martwych 11. Styl życia jako kategoria empiryczna ZAKOŃCZENIE
|