Opis: WL 1980 okładka twarda, stan db+ (podniszczona lekko obwoluta), str 84 ISBN 83-08-00236-6 W poezji współczesnej Ameryki Łacińskiej Ernesto Cardenal (ur. w 1925 r.) z Nikaragui zajmuje pozycję wyjątkową, tak ze względu na swój niezwykły życiorys, jak i źródła inspiracji oraz walory artystyczne swej twórczości. Studiował w Meksyku i USA (teologię); w klasztorze trapistów Gethsemani zaprzyjaźnił się ze znanym pisarzem katolickim T. Mertonem; brał udział w ruchu oporu przeciwko dyktaturze A. Somozy. Podróżował po Europie, odwiedzał też Kubę, której nowe oblicze wywarło na nim duże wrażenie. W 1966 zakłada na jednej z wysp Solentiname (na jeziorze Nikaragua) komunę, wzorowaną na gminach pierwszych chrześcijan. Wspólnota Solentiname Cardenala była materialnym wyrazem jego koncepcji przebudowy świata; nic też dziwnego, że po jedenastu latach została zlikwidowana przez reżym dyktatora. W 1977 r. poeta musiał ją opuścić i udać się na tułaczkę. Ideologia Cardenala, rewolucjonisty i człowieka głęboko wierzącego (nazywają go „mistykiem XX wieku"), jest dość heterogeniczną mieszaniną idei czerpanych z Ewangelii, z encykliki „Populorum progressio" Jana XXIII, z Marksa, z „teologii wyzwolenia" i... kultur prekolumbijskich; wielka moralna siła, szczerość i żarliwość przekonań poety czynią z niej jednak coś autentycznego i pełnego. Środki artystyczne poezji Cardenala zbliżają go do „beat generation", natomiast skalą wizji historiozoficznej przypomina on E. Pounda, jak to zauważyli niektórzy krytycy (G. Brotherston).
|
randki |
CyberCiekawostki |
darmowe aliasy |
darmowe forum |
promocje |
opinie, testy, oceny
darmowa toplsta | reklama internetowa
darmowa toplsta | reklama internetowa