Opis: Czytelnik 1978, str. 250, stan bdb- (przykurzona okładka) Julian Tuwim (1894—1953) to nie tylko jeden z czołowych poetów polskich XX wieku, ale także nazwisko symbolizujące określoną epokę w naszej poezji. Znamienna dla tej epoki jest tonacja młodzieńczych wierszy poety, jej witalna siła uczuć („Czyhanie na Boga", „Sokrates tańczący", „Siódma jesień") i późniejsze nastroje zaskoczenia światem niepojętych żywiołów i metafizycznej grozy („Rzecz czarnoleska", „Biblia cygańska", „Treść gorejąca"). Znamienne są też w poezji Tuwima akcenty społecznego buntu (np. „Bal w Operze") i ostrej satyry („Jarmark rymów"). Szczególny urok mają wiersze dla dzieci. Powstałe w latach II wojny światowej „Kwiaty polskie" to nawiązująca do tradycji poematu dygresyjnego barwna opowieść poetycka, w której epicką materię wplecione zostały akcenty lirycznej tęsknoty poety-tułacza do kraju, rzewne wspomnienie dzieciństwa i gorzkie obrachunki z rzeczywistością.
|
randki |
CyberCiekawostki |
darmowe aliasy |
darmowe forum |
promocje |
opinie, testy, oceny
darmowa toplsta | reklama internetowa
darmowa toplsta | reklama internetowa