Opis: ZAP 1967 str. 406, stan db+ (podniszczona lekko obwoluta, dedykacja na str przed tyt) ISBN brak „Warszawski pierścień śmierci 1939—1944" jest pierwsza w naszej literaturze historycznej udokumentowaną próbą przedstawienia krwawych strat, jakie poniosła wskutek terroru hitlerowskiego ludność okupowanej Warszawy w latach 1939—1944, tj. od rozpoczęcia okupacji w październiku 1939 do wybuchu powstania w sierpniu 1944 r. Tytut pracy pochodzi od określenia „egzekucje pierścienia warszawskiego", używanego roboczo przez Warszawską Okręgową Komisję Badania Zbrodni Hitlerowskich na oznaczenie egzekucji masowych dokonywanych przez Niemców w Warszawie i w miejscowościach podwarszawskich okalających jakby pierścieniem miasto. Sprawa egzekucji masowych ujęta została na tle innych przejawów terroru okupanta, jak transporty do obozów koncentracyjnych, blokady domów, łapanki uliczne, z zaznaczeniem również ważniejszych działań bojowych i likwidacyjnych polskiego podziemia, zwłaszcza gdy pozostawały one w jakimś związku przyczynowym z niemieckimi akcjami terrorystycznymi. (Z przedmowy prof. Stanisława Płoskiego] Przedmowa — Stanisław Płoski I. Warszawa 1939 II. „Ausserordentliche Befriedungsaktion" III. Palmiry IV. Nie tylko Palmiry V. Magdalenka VI. W lesie Kabackim VII. Zagłada Żydów Warszawy VIII. Jesień 1942 (Pierwsze szubienice. Egzekucje w rejonie Młocin) IX. Zima terroru 1942/43 (Aresztowania. Branki uliczne. Egzekucje w Stefanowie) X. Gęsia. Walka getta. „Pawiak pomścimy" XI. Egzekucje uliczne w Warszawie (październik 1943 — luty 1944) XII. W ostatnich miesiącach przed powstaniem (luty-lipiec 1944) XIII. Sprawcy zbrodni XIV. Formy i etapy eksterminacji Zestawienie egzekucji na ludności Warszawy (1 X 1939 — 31 VII 1944) Dlaczego napisałem tę książkę — posłowie Indeks ofiar terroru i członków podziemia Indeks autorów i świadków Indeks aparatu terroru Indeks topograficzny
|