Opis: PIW 1979, str 472 + 464, stan db - (podniszczone obwoluty) Cmentarz Powązkowski Stanisława Szenica jest gawędą o ludziach tu pochowanych. Dobór upamiętnionych w książce postaci jest oczywiście w znacznej mierze podyktowany intuicją autora. Mowa tu o ludziach zasłużonych dla kraju, dla Warszawy, często zapomnianych, lecz głośnych w swojej epoce. Wspomina też autor postacie mniej sławne, ale godne przypomnienia, na przykład jako typy warszawskich oryginałów, którzy kiedyś stanowili nieodłączny element krajobrazu miasta. Jeśli nie wszystkie podane tu życiorysy mogą być przykładami moralnymi, to wszystkie na pewno ożywiają obraz swojej epoki, przydają jej barwy — a o to autorowi chodziło. Książka ta bowiem — „owoc wielokrotnych przechadzek po mieście umasłych" — w intencji, autora ma zaludnić wyobraźnię współczesnych ożywianymi, w miarę możliwości, postaciami ludzi, którzy kiedyś chodzili po naszym mieście. W wielu wypadkach, czasami bardzo obszernie, pisze ( autor również o członkach rodzin osób pochowanych na Powązkach, przodkach i — późnych nawet — wnukach, wiążąc w ten sposób przeszłość z przyszłością, rozszerzając krąg skojarzeń. Dają tu o sobie znać również osobiste zamiłowania Szenica. Mamy więc do czynienia z książką szczególną — zobiektywizowaną przede wszystkim dzięki wielkiej wiedzy autora i osobistą przez jego stosunek do tradycji.
|