Opis: PAX 1965 str. 544, stan bdb- (przykurzona) ISBN Przezwyciężone już na szczęście stereotypy wyobrażeniowe o Afryce, kontynencie pełnym egzotyki, tropikalnego klimatu, nieprzebytych dżungli, strasznego zwierza i odległych rasowo mieszkańców domagają się zastąpienia rzetelną wiedzą. W miarę eksplozywnego wzrostu ogólnoświatowego znaczenia Afryki i nabrzmiewania jej nieprostych problemów ideologicznych, politycznych, gospodarczych i społecznych cały świat wykazuje niecierpliwe zainteresowanie afrykanistyką. Nie tylko uniwersytety, ale różnorodne instytucje naukowe i nienaukowe. wielu krajów nie szczędzą nieraz ogromnych środków na jak najbardziej rozległą rozbudowę studiów afrykanistycznych. „Wybuch Afryki" w powojennym świecie nastąpił równocześnie z odzyskiwaniem bądź narodzinami niepodległości w coraz to nowych krajach afrykańskich przez długie wieki mniej lub bardziej eksploatowanych w różnych systemach kolonizatorskich mocarstw europejskich. Ta eksploatacja nie pragnęła rozgłosu ani kontroli ś-wiatowej opinii publicznej, raczej przeciwnie. To między innymi powodowało słabą znajomość wewnętrznych, historycznych procesów Afryki i to powoduje obecny nagły wzrost zainteresowań świata całym złożonym bogactwem przeszłego, współczesnego i przyszłego życia kontynentu. Już sama geograficzna, klimatyczna, rasowa i historyczna niejednolitość Afryki rodzi ogrom problemów nieodparcie budzących zainteresowanie nauki, ale też i zwykłą ludzką ciekawość. Zasygnalizujmy niektóre z nich. Afryka na północ i południe od Sahary,-wybrzeża i interior,-obfitość bogactw naturalnych i nędza mas; chrześcijaństwo, muzułmanizm obok animizmu,-historia w pomrokach, a przy tym dynamizm nowoczesnych idei; przeskok wielu etapów historycznych i gwałtowne wejście do współczesnej historii ogólnoświatowej; niepodległość państw afrykańskich a jedność Afryki; nacjonalizmy i uniwersalizm; nadzieje Afrykanów i nadzieje mocarstw, dla których Afryka wciąż pozostaje poligonem własnych zamierzeń; rola elit intelektualnych i ich związek z masami; dziedzictwo pokolonialne — jego negatywy i pozytywy; no i przede wszystkim kontrasty, kontrasty w każdej dziedzinie, na każdym kroku. Ale o tym i dziesiątkach innych spraw niech mówi książka. SPIS TREŚCI PRZEDMOWA Rozdział I AFRYKA WSPÓŁCZESNA I KRYZYS ŚWIADOMOŚCI EUROPEJSKIEJ Jądro ciemności Josepha Conrada. „Świat nie jest już biały..." — 7. — Europa i Afryka. Problem świadomości historycznej — 12. — Idea Afryki i początki ruchu panafrykańskiego — 17. — Odkrywanie Afryki przez Europę i Amerykę. Początki pisanej historii Afryki — 23. — Rewizja dawnych teorii społeczeństwa pierwotnego — 35. Rozdział II AFRYKAŃSCY INTELEKTUALIŚCI O AFRYKAŃSKIEJ KULTURZE Renę Maran i czarownik Batuala — 39. — Bezużyteczni — 44. — Początki i rozwój piśmiennictwa afrykańskiego w rejonie Morza Karaibskiego. Martynika — Haiti — 47.' — „Presence Africaine". Jedność kultury i świadomość historyczna Afryki. Polityka i kultura. Sekou Toure — 50. — II Kongres Czarnych Intelektualistów w Rzymie w dniach 26. III. — 1. IV. 1959 r. Instytut Włoski dla spraw Afryki. L. S. Senghor i A. Cesaire o humanizmie — 66. Rozdział III RUCHY POLITYCZNE, STRUKTURY PAŃSTWOWE I FORMOWANIE SIĘ NARODU W GHANIE, TOGO, NIGERII I KAMERUNIE Ghana. 300 lat władzy brytyjskiej na Złotym Wybrzeżu. Dr J. K. Aggrey i początki świadomości narodowej K. Nkrumaha — 71. — Od ruchu młodzieży do niepodległościowej partii politycznej. Ludowa Partia Konwencja — 76. — W drodze do socjalizmu — 85. — Jedna partia, jeden wódz, jeden naród — 94. — Państwo Togo. R. E. S. Armattoe. Sylvanus E. Olympio — 98. — Federacja Nigerii i problem narodu nigeryjskiego. Namdi Azikiwe i lud Ibo. Początki ruchów politycznych. Lagos. NCNC — 104. — Nigeria Północna. Sir Ahmadu Bello. Abubakar Tafawa Balewa. Początki ruchu postępowego na Północy — 114. — Joruba i Obafemi Awolowo. Wchodzenie Nigerii w system parlamentarny. Wybory 1959 r. Nowa elita — 121. — Ilu jest Nigeryjczyków? Zagrożenie jedności Nigerii — 129. — Nowe państwo Mid-West — 133. — Nigeria w wyborach 1964 r. — 136. — Ruchy polityczne Kamerunu i problem narodu — 139. Rozdział IV „AFRYKAŃSKA OSOBOWOŚĆ", „CZŁOWIEK PLEMIENNY" I NARODZINY KULTURY NARODOWEJ Konferencja ludów Afryki w Akrze w 1958 r. i jej przywódcy — 150. — Historia i autobiografia. Idea Afryki i „afrykańska osobowość". Pisarze w procesach formowania się narodowej kultury Nigerii. Miejskie ośrodki kultury i problem narodowego języka. Elita i masy — 155. — „Drum" i jego czytelnicy — 168. — Prasa w Ghanie. The Ghanaian — 179. — Afryka plemienna — 184. — „Przysięga jedności". Josiah Mwangi Kariuki. Historia i pieśniarstwo patriotyczne — 188. — Ruch narodowy i partia KANU. Idea partii wielorasowej. Angielscy rezydenci nowej Keinii — 196. Rozdział V JOMO KENYATTA, SPOŁECZNOŚCI PLEMIENNE I RUCH NARODOWY KENII Z pastwiska do szkoły misyjnej. Nairobi — Londyn — Moskwa. Od plemienności do idei narodu i panafrykanizmu — 201. — Plemię Kikuju i sakralny charakter więzi plemiennej — 208. — Kikuju i inne plemiona Kenii. Luo. Kamba. Grupy wyznaniowe. Problemy językowe. Ruchy polityczne po drugiej wojnie światowej — 218. — Przygotowania do niepodległości. Wybory 1961 r. Partie KANU i KADU. Jomo Kenyatta w rządzie Kenii. Antagonizmy. Regionalizm i centralizm. Wybory 1963 r. Trudności gospodarcze. Bunt wojska — 224. — Odinga i Okello. Prasa Kenii. Feldmarszałek Okello przez radio — 236. — Kenia republiką. Układ sił i problemy — 243. Rozdział VI UGANDA I TANGANIKA NA DRODZE DO FEDERACJI AFRYKI WSCHODNIEJ Protektorat Ugandy i jego rozwój ekonomiczny — 246. — Królestwo Bugandy. Kabaka Mutesa II — 250. — Ruchy polityczne Bugandy — 253. — Rozwój oświaty w Ugandzie. Makerere College i ośrodki uniwersyteckie w Afryce brytyjskiej. Uniwersytet w Chartumie i sudańska rewolucja demokratyczna 1964 r. —258. — Wykształcenie a tradycyjna i nowa elita — 265. — Tanganika państwo monopartyj-ne. Juliusz Nyerere — 270. — Problem fachowej kadry i ekonomicznego rozwoju. Bunt wojska. Zagadnienie jedności narodowej i ruchu narodowego — 275. — Sprawa Federacji Afryki Wschodniej. Tanzania — 279. — Uniwersytet Afryki Wschodniej. Problemy uniwersytetów afrykańskich. Anglia i Ameryka w rozwoju tych uniwersytetów. Uniwersytet i naród. Uniwersytet jako instytucja kultury światowej — 284. Rozdział VII CHŁOPSKI NACJONALIZM NIASY John Chilembwe. Zagadnienie początków i rozwoju ruchu narodowego w Niasie. Misjonarze, oświata, ruch zrzeszeniowy — 294. — Ludność murzyńska Niasy. Wieś, miasto. Nacjonalizm — 299. — Migracje zarobkowe. Emigranci z Niasy — 301. — Narodziny Nyasaland African Congress — 304. — Dr H. K. Banda i walka o niezależność Niasy — 306. — Elementy świadomości narodowej i jej aspekty religijne — 315. — Kryzys. Bunt młodych ministrów — 321. Rozdział VIII NACJONALIZM I RUCHY SPOŁECZNE W PÓŁNOCNEJ RODEZJI I „PAŃSTWO BIAŁYCH" W RODEZJI POŁUDNIOWEJ Likwidacja Federacji Rodezji i Niasy. Rodezja Północna — 324. — Zarobkowanie w przemyśle. Początki afrykańskich społeczności miejskich. Przedstawiciele plemienni w kopalniach i w mieście — 328. — Afrykański ruch zrzeszeniowy. Towarzystwa poprawy bytu. Związki zawodowe. Ruch polityczny — 334. — Roy Welensky i Kenneth Kaunda. Part
|