Opis: Alfa 1988, str. 182, stan db+ (podniszczona lekko okładka) Na hitlerowski podbój, przemoc i gwałt okupowana Europa odpowiedziała bezpardonową walką, organizowaną i prowadzoną przez podziemny ruch oporu. Walką, która przybierała różnorodne formy: wojny propagandowej, sabotażu i akcji militarnych, w których, obok działań wielkich sił partyzanckich; miały miejsce również śmiałe uderzenia małych grup dywersyjnych, atakujących szczególnie ważne dla nazistów ogniwa ich władzy. Wśród tych działań antyfaszystowskiego podziemia wybijały się na pierwszy plan właśnie akcje bojowe, w wyniku których ginęli znani z okrucieństwa hitlerowscy dygnifarze. Wbrew pozorom, były one nie tylko sprawiedliwą karą za zbrodnie ludobójstwa, ale również ostrzezepiem budzącym u wielu hitlerowców pewną dozę zastanowienia i refleksji, powodowały też widoczną na każdym kroku dezorganizację działań okupanta w kraju lub na pewnej części jego obszaru. Owych akcji i zamachów były wówczas setki, a może i tysiące. Dziś chcemy opowiedzieć czytelnikom o trzech takich akcjach, wybranych z wielu im podobnych. Zostały zorganizowane przez młodych bojowników antyfaszystowskiego podziemia w ZSRR, Czechosłowacji i Polsce w latach 1942— —1944, w ich wyniku zginęli oberkaci Białorusi, Czech i Warszawy: Gauleiter Wilhelm Kube, SS-Obergruppenfuhrer Reinhard Heydrich i SS-Brigadefuhrer und Generalmajor der Polizei Franz Kutschera.
|