Opis: ŚK 2003, str. 280, stan bdb- Królowie nie umierają w ciszy i spokoju; odchodzą z pompą. Śmierć monarchy to sprawa rangi państwowej - z marmurowym sarkofagiem w katedrze i marmurowymi posągami w miejscach publicznych. Zdarza się też jednak, że zwłoki lądują w dole z wapnem, aby wymazać z pamięci ogółu fakt, że ktoś taki w ogóle istniał. Królowie zostawiają po sobie metresy, pałace, długi i liczne potomstwo, które rości sobie prawo do tronu i walczy między sobą zażarcie o choćby fragment państwa. Inni natomiast nie zostawiają nic, co byłoby warte walki, gdyż już na długo przed pożegnaniem ze światem doczesnym zostali zdetronizowani. Część władców nawet skracano o głowę. Żywo napisana książka Erika Durschmieda ukazuje schyłek dynastii Burbonów, Romanowów, Habsburgów, Hohenzollernów i Pahla-wich, a także kryzys władzy cesarskiej w Japonii 1945 roku. Przedmowa: Gdy topór opada Wstęp: ...bardziej żywy, gdy martwy Burbonowie (1589-1830) Romanowowie (1613-1917) Habsburgowie (1273-1918) Hohenzollernowie (1415-1918) Cesarze Japonii (660 p.n.e. -1945) Pahlawi (1926-1979) Słowo końcowe: konkluzje Przypisy Bibliografia Indeks osób
|