Opis: Wydawnictwo „Gość Niedzielny", Katowice 1991 str. 110, zdjęcia stan bdb- (podniszczona lekko okładka) ISBN ANDRZEJ GRAJEWSKI (ur. w 1953 roku) po ukończeniu szkoły średniej uzyskał tytuł technika- chemika ze specjalnością „materiały wybuchowe". Być może dlatego właśnie, już po ukończeniu studiów historycznych i podjęciu pracy w „Gościu Niedzielnym", zaczął pisywać o życiu Kościoła w krajach socjalistycznych. W każdym razie wiele jego tekstów bardzo czujna w latach osiemdziesiątych cenzura przyjmowała jak „materiał wybuchowy". „Rozbrajała" więc publicystykę Grajewskiego nader często,stosując w tym celu swój ulubiony kwadratowy nawias z punktem trzecim, który wtajemniczonych w prawo prasowe czytelników informował, że oto autor znowu „naruszył sojusze", godząc tym samym w naszą rację stanu. Na szczęście urzędnikom z cenzury nie udało się zrazić dziennikarza „Gościa Niedzielnego" do wspomnianej problematyki. Wręcz przeciwnie — ich działalność zachęciła go jeszcze do pogłębienia własnej wiedzy na temat życia religijnego w krajach tzw. naszego bloku. Efektem tych studiów jest właśnie ta książka o dziejach Kościoła Prawosławnego w ZSRR, której pierwsze wydanie ukazało się „w drugim obiegu" nakładem wrocławskiej Inicjatywy Wydawniczej „Aspekt", przy współpracy „Głosu Sląsko-Dąbrowskiego. Spis treści Wstęp Na początku był koniec II. Długa ciemna noc III. W poszukiwaniu tożsamości IV. Dysydenci V. Czekając na pierestrojkę VI. Milenium i co dalej? VII. Otwarcie na Wschód Ilustracje
|