DOKTRYNA LITERACKA POLSKIEGO KLASYCYZMU Stanisław Pietraszko

Produkt: DOKTRYNA LITERACKA POLSKIEGO KLASYCYZMU Stanisław Pietraszko
Producent: 008
Kategoria: Językoznawstwo, polonistyka

Sklep: antykwariatmole.abc24.pl

Cena brutto: 35,78 zł

Opis: ZN im. Ossolińskich, 1966, str. 668, stan db+ (pieczątki pobiblioteczne, przykurzona)

ISBN

SPIS TREŚCI
I. DAWNE I NOWE WALKI Z KLASYKAMI
Od romantyzmu do modernizmu (s. 7). Doktryna jako przedmiot i podmiot badań historycznych (s. 19). Spór o istnienie klasycyzmu (s. 23). Spór o historyzm (s. 29).
II. KLASYCZNOSĆ I KLASYCYZMY
Dwie tradycje „klasyczności" (s. 40). Romantyczny historyzm i degradacja „klasyczności" (s. 44). Klasycyzm, „który klasycznym nie jest" (s. 47). Klasycyzmy historii literatury (s. 49). Pensja królewską a społeczna istota klasycyzmu (s. 52). Klasycyzm a kultury narodowe (s. 55). Malherbe, Boileau i „classicisme veritable" (s. 58). Formuła zbliżenia (s. 59). Klasycyzm jako kult antyku (s. 63). Spadkobiercy Rzymian (s. 65). Francuzi w „Cite romaine" (s. 68). L'utilite de la vie civile (s. 71). Chapelain, czyli reguły na szczeblu doktryny (s. 74). Klasycyzm a nowy sens reguł (s. 76). Klasycyzm a racjonalizm (s. 79). „Raison" w estetyce klasycystycznej a „raison cartesienne" (s. 81). Pośrednictwo myśli średniowiecznej (s. 84). Esencjalizm w estetyce, czyli natura „ad modum recipientis" (s. 86). Klasycyzm wobec tradycji kultury metafizycznej (s. 89). Człowiek, rozum, przyroda (s. 91). Przedkartezjańskie szkoły racjonalizmu (s. 93). Od średniowiecznej „claritas" do „clarte rationelle" (s. 97). Natura jako kategoria filozoficzna (s. 100). Natura „non omnis admittenda" (s. 103). Substancja i „circumstancje" (s. 106). Prawda w sztuce (s. 109). Prawdopodobieństwo (s. 112). Teoria piękna (s. 115). Porządek, prostota, naturalność (s. 119). Teoria gustu (s. 122). Problem baroku w literaturze francuskiej XVII wieku (s. 126). Precieux, burlesąue, crotesąue (s. 129). Opozycje i powinowactwa (s. 132). Je-ne-sais-quoi (s. 136). Autonomizacja gustu i zawiązki rokoka (s. 138). „A sergeant-major" francuskiego klasycyzmu (s. 140). Boileau a literatura klasycyzmu (s. 142). Nowe funkcje i powinowactwa (s. 145). W trybach „wieku filozoficznego" (s. 149). Drogi przeobrażeń (s. 152). Klasycyzm i klasycyzmy (s. 155).
III. TRADYCJE I GENEALOGIE
Wybór i konieczność dziedzictwa (s. 160). Świadomość estetyczna polskiego humanizmu (s. 163). Z Seneką „in campis Scythiae" (s. 166). Trzy szczeble awansu literatury narodowej (s. 168). Sarmaci na Kapitolu (s. 171). Marzenia o epopei (s. 174). Wieszcz, rzemieślnik, moralista (s. 176). „Wyrazić misterstwo natury" (s. 179). „Na skalę pięknej Kalijopy" (s. 183). Humanistyczne gesty i rodzime racje (s. 185). „Piękność a ciało są różne rzeczy" (s. 188). „Niech już milczą Gre-kowie..." (s. 190). Mechanizm ciągłości i przekazu tradycji (s. 193). Duch trydencki i kostium klasyczny (s. 196). „Vates Polonus" w szkole jezuickiej (s. 200). Sarbiewski — sarmacki Horacy (s. 203). Mi-mezis, kreacja, pareneza (s. 205). Kontrreformacja i sztuka (s. 207). Francuzi na dworze warszawskim (s. 210). Nurty recepcji i mechanizm przyswojenia (s. 212). Poeci „nowi" i „dawni" (s. 214). „Kla-syczności" i „azjanizmy" (s. 218). Szkolna „sztuka" i szlachecka grafomania (s. 220).
IV. QUI COEPIT...
Kultura dworska a nowa sztuka (s. 227). Klasycyzm w Podhor-cach (s. 229). Kręte drogi prekursorstwa (s. '232). Przemiany w teatrze jezuickim (s. 235). Boileau w szkole jezuickiej (s. 237). Przesłanki narodowej autonomii polskiego klasycyzmu (s. 240). „Do kraju i obyczaju stosując" (s. 243). Styl jak_p substancja wymowy (s. 245). Pijarzy przed Konarskim (s. 247). Ars bene dicendi (s. 250). Ars bene cogitandi (s. 252). Estetyka, logika, retoryka (s. 254). Poezja i poetyka w szkole Konarskiego (s. 256). Pijarska biblioteka literacka (s. 259). Reforma teatru szkolnego pijarów (s. 262). Konarski i nowa doktryna teatralna (s. 265). Klasycystyczny teatr i konwiktowa pedagogika (s. 267). Polityka i „tragedia optymistyczna" (s. 271). Poza murami konwiktów (s. 275). Pamflet na tradycję i jego przesłanki (s. 278).' O sztukę „rzymskiego o ojczyźnie zdania" (s. 280).
V. PRAWIDŁA I WYKŁADNIE
Stanisław August a literatura (s. 286). Mecenat, gusty i polityka (s. 288). „Styl" Stanisława Augusta (s. 291). „Monitor" (s. 294). Podstawy doktryny teatralnej „Monitora" (s. 296). Strategia i taktyka „obrony teatru" (s. 300). Kwestia reguł (s. 303). Teoria gatunków dramatycznych (s. 305). Gatunki klasyczne i „espece batarde" (s. 308). Rola reguł w teatrze publicznym (s. 312). „Jedność trojaka" (s. 314). Reguła trzech jedności we Francji (s. 317). Jedność czasu i miejsca w estetyce francuskiej XVII w. (s. 320). Rozwój teorii trzech jedności w XVIII w. (s. 322). Dogmatyzm i liberalizm „Monitora" (s. 325). Theatralski (s. 327). Dwa teatry (s. 329). Sprawa Szekspira (s. 332).
Klasycyzm z perspektywy stulecia (s. 337). Stanisława Augusta „akademia literatury" (s. 341). „Czwartki" a tendencje rozwojowe literatury (s. 343). „Zabawy Przyjemne i Pożyteczne" (s. 345). Pierwszy klasyk poezji Oświecenia (s. 349). „Szkoła Naruszewicza" i jej program (s. 351). Rej i muzy Sekwany (s. 354). Drugi klasyk poezji "Oświecenia (s. 356). Trembecki jako mistrz literacki (s. 358). Czartoryski (s. 360). O specyfikę narodową (s. 363). Teoria przekładu (s. 365). Z dystansu (s. 367).
VI. OPOZYCJE I HETERODOKSJE
Mitzler i mieszczańska koncepcja klasycyzmu (s. 371). Gust, czyli smak (s. 374). Nowe teorie smaku we Francji (s. 377). Kategoria smaku w Polsce (s. 380). Szymanowski (s. 382). Polskie rokoko — nowatorstwo i schyłkowość (s. 384). Chreptowicz (s. 386). W stronę „imaginacji" (s. 389). „Geniusz" bez „swywoli" (s. 391). Poezja „cypryjskiego powiatu" (s. 394). Klasycyzm puławski (s. 396). „Kochanek Justyny" (s. 398). Karpiński wobec stanowisk współczesnej estetyki (s. 400). Outsider polskiego klasycyzmu (s. 402). Trzeci klasyk poezji Oświecenia (s. 404). Estetyka Krasickiego (s. 406). Zmierzch ideałów lat pionierskich (s. 409). Ogniwa ciągłości (s. 411). „Prostaczków" krytyka rokokowej „nowoczesności" (s. 413). Stary program odnowiony (s. 415).
VII. KODYFIKACJA
Dyskusje o poetyce szkolnej (ś. 419). Spór o „robienie wierszy" (s. 421). Wzory lepsze od reguł (s. 424). Nowy program w praktyce szkolnej (s. 427). Pijarskie środowisko literackie (s. 431). Spór o Po-dolankę (s. 434). Pijarzy a szkolnictwo (s. 439). Pijarscy uczeni i podręczniki (s. 441). Filip Neriusz Golański (s. 445). Wymowa i poezja (s. 447). Historia „dobrego gustu" (s. 451). Z perspektywy polskiego Oświecenia (s. 455). Poezja, jej „dusza" i cnota (s. 459). Prawda i słuszność (s. 462). Poetyka wobec problemu prozy (s. 465). Proza a granice poezji (s. 467). Polskie nietylkodlamoli poprawki w systematyce gatunków (s. 470). Epika i dramat (s. 472). Tragedia i komedia (s. 475). Koncepcja bohatera i granice gatunków (s. 477). Dramat a teatr (s. 480). Opera a teatr klasycystyczny (s. 482). Opera w poetyce polskiego klasycyzmu (s. 484). Poezja „prawidłowa" (s. 487).
VIII. DOKTRYNA I RZECZYWISTOŚĆ
Franciszek Ksawery Dmochowski (s. 492). Wśród preromantyków (s. 495). Nad Youngiem (s. 498). Etyka obywatelska (s. 501). Moralność „w. sądzie filozofii" (s. 503). W literackiej Warszawie (s. 504). Doktryna wobec literatury (s. 507). Wzory i źródła Sztuki rymotwórczej
(s. 510). Rekomendacje i warunki wyboru (s. 513). Boileau — anachronizm czy współczesność (s. 515). Idea normy (s. 518). Oświecony „despotyzm" (s. 520). Wolność i „natura" (s. 522). Terminologiczne problemy adaptacji (s. 524). Koncepcja „prawego geniuszu" (s. 527). Granice geniuszu (s. 529). Postacie i modele „natury" (s. 531). Poetyczna dzikość i „

< porzedni produkt | powrót do strony podglądu produktów | nastepny produkt >

ZAŁÓŻ SWÓJ WŁASNY SKLEP INTERNETOWY !!!
abc24.pl - proste, tanie i niezawodne rozwiązanie e-commerce dla Ciebie ! Testuj za darmo !