Opis: WP 1978, str. 238, stan db+ W przedmowie do niniejszych rozważań postawiono metodyczne pytanie: na ile Frycz jest staropolskim literatem, na ile zaś myślicielem? Praca ta miała na celu udowodnienie za pomocą metod filologicznych faktu, że Frycz-myś-liciel zgodnie współistnieje z Fryczem-literatem. [...] według klasycznej definicji, w pełni zaaprobowanej przez renesansowy humanizm, wartościowy społecznie pisarz-retor to człowiek prawy, doświadczony w mówieniu i pisaniu (orator est vir bonus, dicendi peri-tus). Oba więc cele, etyczny i estetyczny, skupiały się w określeniu „mówca", a następnie — „pisarz". Jeżeli proza Modrzewskiego nie odznacza się nadmiarem elementów or-. namentacyjnych (dicendi pe-ritus), to „sztuka życia" Frycza (orator est vir bonus) została podniesiona do rangi wybornego poematu. (Z niniejszej książki)
|