Opis: PAX 1974, str. 198, stan db Zofia Kossak pisała tę książkę w czasie pobyty w Anglii w latach 1953— —1954. Pisarka, której cała twórczość jest integralnie związana z historią i kulturą narodową, sięgnęła i tym razem do treści rodzimych. Ta niezwykła książka, którą można nazwać opowieścią poetycką, czymś w rodzaju poetyckiego kalendarza, podzielona jest — jak każdy kalendarz — na dwanaście miesięcy. Pisarka podkreśla odrębność polskich miesięcy, których już choćby same nazwy zachowują oryginalny ludowy charakter. Każda „kartka" z tego poetyckiego kalendarza zawiera opis charakterystycznych dla danej pory roku obyczajów, obrzędów, podań i wierzeń. Ich dobór nie jest bynajmniej przypadkowy — autorce chodziło przede wszystkim o wydobycie swoistego połączenia pogaószczyzny słowiańskiej z liturgią Kościoła, o ukazanie tej podstawowej struktury tradycji ludowej, która przenika całą naszą rodzimą kulturę. Zamknięty cykl kalendarzowy „Roku polskiego" to doskonały symbol nieustannego powracania do źródeł, do rodzimych tradycji, które stanowią podłoże i osnowę wszystkich treści naszego narodowego życia.
|