Opis: Iskry stan db (podniszczona lekko okładka) CENA ZA ZESTAW 4 KSIĄŻEK Rozpatrując istotę teatru, stajemy przed zagadką i tajemnicą, która nie da zamknąć się w ramy definicji. Operować możemy w tym wypadku raczej porównaniami, które ułatwiają tylko wymianę myśli, lecz nie wyczerpują sensu samej rzeczy. Tak więc Szekspir określił teatr jako instytucję, której przeznaczeniem jak dawniej, tak i teraz było i jest służyć niejako za zwierciadło naturze, pokazywać cnocie własne jej rysy, złości żywy jej obraz, a światu i duchowi wieku postać ich i piętno... Wyraz „dramat" pochodzi od greckiego słowa dramatos, oznaczającego działanie. Odpowiada więc on wyrazowi łacińskiemu ago, od którego wywodzi się wyraz „akcja", co znaczy także działanie. Mówimy przecież często, że ten dramat ma żywą akcję, a inny nie. O jakie działanie tu chodzi? O działanie przed oczyma widza. Dramat jest czynnym rodzajem poezji. Znaczy to, że przychodzi on do świadomości widza nie poprzez martwą literę albo przez sam dźwięk słuchanego słowa, jak w recytacji, ale przez to, że pewne osoby, tzw. aktorzy, przed oczyma widza działają, wykonują pewne ruchy, coś mówią, w jakiś specjalny sposób się zachowują. Encyklopedia „ŚWIAT i ŻYCIE" Przewodnik operetkowy Lucjana Kydryńskiego kryje w sobie o wiele więcej, niż zapowiada tytuł i nawet jego uzupełnienie: „wodewil— operetka — musical". W tym obszernym kompendium wiadomości o wesołym teatrze muzycznym przedstawił autor prawie 150 historycznie ważnych lub najczęściej wykonywanych dzieł, począwszy od Xlll-wiecznej sielanki pasterskiej z piosenkami, poprzez śpie-wogrę, wodewil, operetkę, po komedię muzyczną, musical i rock-operę naszych czasów. Autor podaje nietylko noty biograficzne o kompozytorach oraz streszczenia akcji, inkrustowane dowcipnie fragmentami librett; omawia również znaczenie danego dzieła w rozwoju gatunku, informuje o najlepszych inscenizatorach i realizatorach, a także o polskich tradycjach wykonawczych. Alfabetyczny układ haseł (według nazwisk kompozytorów) pozwala łatwo zorientować się w bogatym materiale. Kydryński — autor wielu prac z zakresu muzyki rozrywkowej i znakomity konferansjer — napisał Przewodnik piórem swobodnym i barwnym, nierzadko z przymrużeniem oka, stosownym dla lekkiego genre'u, którego jest znawcą. Przewodnik operowy wyszedł spod pióra Józefa Kańskiego, muzykologa poświęcającego się szczególnie zagadnieniom muzycznego teatru. Doświadczony znawca przedmiotu— m. in. autor popularnych radiowych audycji operowych — omawia 204 dzielą, polskie i obce, które należą do repertuaru naszych scen operowych względnie stanowią ważniejszą pozycję w rozwoju swego gatunku. Przewodnik jest książką podręczną, która ma dostarczyć miłośnikowi opery, słuchaczowi radiowemu czy posiadaczowi płyt najważniejszych informacji o interesującym go dziele. Temu celowi służą wyczerpujące streszczenia akcji poszczególnych oper, omówienia ich muzyki oraz dane faktograficzne. Autor nie ogranicza się jednak wyłącznie do tych wiadomości. Aby zbliżyć czytelnika do tematu, daje zwięzłą charakterystykę twórczości 96 kompozytorów, począwszy od Monteverdiego aż do współcześnie żyjących, i określa ich stanowisko w historii opery. Obszerny materiał uzupełniony został alfabetycznym spisem oper, chronologicznym zestawieniem prapremier oraz 64 fotografiami, dobranymi tak, aby ilustrowały daną operę wystawieniem z jej rodzimego kraju. Przewodnik baletowy Ireny Turskiej — autorki licznych prac z dziedziny baletu — obejmuje olbrzymi zakres twórczości choreograficznej. „Nie pretenduje on do rangi encyklopedii tańca; Czytelnik nie znajdzie w nim wyczerpujących informacji o wszystkich aspektach widowiskowej sztuki tanecznej, o wszystkich baletach danego kompozytora czy choreografa, o wszystkich tancerzach. Przewodnik zawiera bowiem tylko omówienia tych baletów ze światowego repertuaru, które umownie określane są jako ((najważniejsze)), ze szczególnym uwzględnieniem utworów polskich. Jego drugie wydanie zawiera informacje o najważniejszych realizacjach omówionych już w pierwszym wydaniu baletów, które były wystawione także po roku 1969, oraz o nowych, powstałych w tym okresie." Obok tzw. repertuaru żelaznego uwzględnione zostały w Przewodniku najwybitniejsze dzieła z okresu powojennego oraz prawie wszystkie powojenne polskie balety. Każde z ponad 140 haseł podaje metrykę baletu, streszczenie libretta oraz dzieje sceniczne przedstawień; wymienione są nadto inne, mniej ważne balety danego kompozytora lub jego dzieła muzyczne, które inspirowały choreografów. Popularne, a jednocześnie wyczerpujące potraktowanie materiału czyni z Przewodnika baletowego książkę niezbędną dla każdego, kto interesuje się sztuką choreograficzną.
|
randki |
CyberCiekawostki |
darmowe aliasy |
darmowe forum |
promocje |
opinie, testy, oceny
darmowa toplsta | reklama internetowa
darmowa toplsta | reklama internetowa