Opis: Wyd OO. Karmelitów Bosych 1986 , str. 896 , stan bdb- (lekko podniszczona okładka) Doktryna katolicka jest pełnym ujęciem rzeczywistości. Pełnię swą zawdzięcza temu, że jest udziałem w wiedzy samego Boga, 0 której autor natchniony mówi, że „dosięga od końca aż do końca mocno i urządza wszystko łagodnie" l. Rzeczywistości przyrodzone i nadprzyrodzone, jakkolwiek należą do dwóch odrębnych porządków, łączą się jednak organicznie w jednym podmiocie, człowieku, jako istocie stworzonej lecz podniesionej do uczestnictwa w życiu wewnętrznym Boga. Osobowość ludzka nie tylko nie zostaje w niczym uszczuplona lecz przeciwnie, zostaje postawiona wobec nieograniczonych możliwości ubogacenia swego życia. Stąd to pochodzi, że pozorne krańcowości, natura i łaska, duch i materia, czas i wieczność, życie indywidualne i społeczne, kultura doczesna i świętość widziane są i przeżywane w katolicyzmie nie jako przeciwstawienia, tym mniej jako wrogie sobie siły, lecz jako niezbędne dopełnienia osobowości człowieka. Powyższa intymna więź powoduje, że to, co jest wielkie w katolicyzmie, wyrasta korzeniami z płaszczyzny najbardziej szerokiej, skutkami zaś zatacza kręgi jak 'najbardziej uniwersalne w czasie i przestrzeni. Wszystko we wszchświecie zmierza ku sobie, osobowość wszystko łączy i z kolei na wszystko promieniuje. Im więcej wartości wchłonęła w siebie osobowość, tym szersze jest jej promieniowanie. Powyższe łączenie się wartości i najpełniejszy rozkwit osobowości dokonuje się w chrześcijańskiej mistyce, w której natura i łaska, działanie człowieka najbardziej intensywne i działanie Boga również najbardziej skuteczne, kultura i świętość, indywidualizm i duch społeczny schodzą się w najdoskonalszą harmonię. Świętość ujawniającą się czy to w przeżyciach mistyka, czy to w działalności apostoła, czy wreszcie w szarym życiu oddanego całą duszą Bogfu chrześcijanina wśród świata, nie jest skutkiem jakiegoś jednostronnego rozwoju osobowości lecz jest wynikiem zestroju całego szeregu przyczyn i warunków. Szczytowe osiągnięcia myśli teologicznej, ascezy i mistyki, zawarte w pismach św. Jana od Krzyża nie są również wyjęte spod tego ogólnego prawa. W dziełach tego Doktora Kościoła wyrażone zostało to, co Hiszpania szesnastego wieku posiadała najcenniejszego. Zauważono słusznie, że „najświetniejszy okres mistycyzmu hiszpańskiego przypada na drugą połowę XVI wieku, erę największej potęgi państwa hiszpańskiego" 2. Ktokolwiek zatem przystępuje do nietylkodlamoli lektury a zwłaszcza do badań naukowych nad doktryną św. Teresy od Jezusa lub św. Jana od Krzyża, zrozumie je łatwiej i gruntowniej zgłębi, jeśli uprzednio zapozna się dobrze z sytuacją społeczną i polityczną Półwyspu Iberjskiego XV i XVI wieku a zwłaszcza ze specyfiką życia religijnego tego kraju. [FRAGMENT PRZEDMOWY]
|
randki |
CyberCiekawostki |
darmowe aliasy |
darmowe forum |
promocje |
opinie, testy, oceny
darmowa toplsta | reklama internetowa
darmowa toplsta | reklama internetowa