Opis: PAX 1958, str 188, stan db+ (podniszczona lekko okładka). ISBN „Sokrates wierzył, że nikt nie jest dobrowolnie zły i nieszczęśliwy, innymi słowy, że każdy człowiek pragnie, jeden bardziej, a drugi mniej świadomie, czynić pięknie i dobrze i że tylko dobre i piękne czyny mogą go uszczęśliwić naprawdę. Etyka Sokratesa nie ma podstaw metafizycznych, ale ma głębokie podstawy psychologiczne. O sposobie ludzkiego życia stanowi zasadniczo nie rozum, lecz wola i uczuciowość człowieka. Wola i uczuciowość są jego pierwszą siłą witalną. Cechuje ją nieokiełzana moc czynów oraz (głuche, ale żywiołowe) pragnienie czynów pięknych i dobrych. Ażeby się to pragnienie ziściło, ażeby czyny nie były brzydkie i złe, lecz piękne i dobre, potrzeba kierowniczej wiedzy i pojęciowej znajomości dobra i piękna, brzydoty i zła. Opisane, zasadnicze pragnienie człowieka wytycza kierunek, w jakim jego rozum ma się rozwijać i wzmacniać. I tylko w tym kierunku rozwijający się rozum człowieka może wejść wraz z jego uczuciowością i wolą w nierozerwalny związek wzajemny, stanąć na wysokości zadania i nieomylnie ziszczać piękne i dobre czyny." „Sokrates posiadał silne namiętności, ale potrafił je opanować. Dysputował zawzięcie. Opowiadano o nim, że rozdrażnieni przeciwnicy nieraz go lżyli jj; rzucali się na niego z pięściami, co on jednak znosił spokojnie i z humorem. Kiedy raz go ktoś kopnął, a ktoś inny znowu 'wyraził swój podziw Sokratesowi, że ścierpiał tak wielką zniewagę, Sokrates mu odpowiedział: „Cóż? Gdyby kopnął mnie osioł, to czyżbym go o to pozywał do sądu?" Z drugiej strony opowiadano także, że jeśli Sokrates się rozgniewał, to nie cofał się przed żadnym słowem ni czynem. Bardzo charakterystyczna jest wreszcie następująca, anegdota: Fizjonomik Zopyros spotkał Sokratesa i ufny w swoją wiedzę zarzucił mu przy uczniach, że jego wygląd i budowa cielesna zdradzają tępą głupotę, opieszały umysł i niezmierny pociąg do kobiet. Uczniowie z Alkibiadesem na czele wy-buchnęli śmiechem, ale wtedy rzekł im Sokrates: Nie śmiejcie się, moi mili, bo rzeczywiście musiałem się wielce natrudzić, zanim mi się udało zwalczyć przy pomocy filozofii moje złe popędy i wznieść się ponad moją naturę!" SPIS TREŚCI Od autora Rozdział I: Uwagi wstępne Rozdział II: Arystofanes oskarża Sokratesa Rozdział III: Sokrates i jego przekora Rozdział IV: Dialektyczna pasja Sokratesa Rozdział V: Platon i tzw. niniejsi sokratycy Rozdział VI: Powody skazania Sokratesa
|
randki |
CyberCiekawostki |
darmowe aliasy |
darmowe forum |
promocje |
opinie, testy, oceny
darmowa toplsta | reklama internetowa
darmowa toplsta | reklama internetowa