Opis: PIW 1994, str. 624, stan db (podniszczona lekko okładka) Właściwym metafizycznym miejscem narodzin człowieczeństwa w człowieku nie jest ani powołanie do bycia z nicości, ani powołanie do dobra i zła, lecz do „bycia-w-dobru-i-złu". Nieusuwalne napięcie w archeicznym czworokątnym zespoleniu: „bycie-nicość-dobro-zło". Czy wraz z zapytywaniem o Zło rośnie Dobro? Specyficznym doświadczeniem, które określiło i określa w całości „ducha" epoki współczesnej w planie metafizycznym (i we wszystkich kolejnych nawarstwionych nad metafizyką planach, z wymiarem politycznym łącznie) jest doświadczenie epifanii zła. Owo doświadczenie ma więc znaczenie „epokowe" („planetarne" w Heideggerówskim sensie tego słowa), przenika wszystkie tkanki epoki i infekuje wszystkie właściwe jej związki energetyczne. Posiada również znaczenie „dziejowe", stanowi bowiem najgłębszą podstawę wszelkiego „dziania się" (i „nie-dziania się") w tej epoce. Wyrażenie: „określa ducha epoki współczesnej", znaczy: jest jedynym doświadczeniem, w którym odczytać można właściwy sens (i bezsens) epoki.
|