Opis: PIK 1949, str. 92, stan db (zakurzona okładka twarda introligatorska, nieaktualne pieczątki) Przedkładam czytelnikom polskim tablice chronologiczne, które obejmują: 1) technikę książki (papiernictwo, drukarstwo, techniki ilustracyjne), 2) udostępnianie książki (nieco dat z dziejom księgarstwa, a przede wszystkim z dziejów bibliotek i bibliotekarstwa, które z biegiem czasu coraz więcej zajmuje tu miejsca, zgodnie ze stanem faktycznym), 3) piśmiennictwo w zakresie księgoznawstwa (rozprawy teoretyczne, bibliografie zwarte i bieżące, czasopisma). Nie chodziło tu o wyczerpanie faktów w którejkolwiek z wymienionych dziedzin. Starałem się podać tylko te daty, które uważam za charakterystyczne dla ogólnego rozwoju książki, książnic, umiejętności gospodarowania nimi i nauki o nich. Dlaczego wybrałem jedne daty, a pominąłem inne, mógłbym to uzasadnić tylko w systematycznym wykładzie historii tej czy innej dziedziny. Tu jedynie należy wspomnieć, że wybór swój oparłem na długoletnim doświadczeniu wykładowcy historii książki, historii bibliotek i bibliografii na rozmaitych kursach, głównie dla bibliotekarzy, a częściowo i dla księgarzy. Nie rozpocząłem od starożytności, lecz od w. X, od pierwszej pisanej w Polsce książki. Dążyłem do tego, by dać czytelnikom polskim kanwę przede wszystkim do dziejów polskich, ale na tle ogólnym, porównawczym. Z dziejów powszechnych wybrałem daty tylko co najważniejsze, dzieje polskie uwzględniłem znacznie szerzej. Na dzieje powszechne patrzę z perspektywy polskiej. Daty wcześniejsze, dotąd w nauce ściśle nieustalone, podaję według największego prawdopodobieństwa. Daty biegną naturalnym szeregiem. W obrębie jednak tego samego roku (wobec braku daty ściślejszej) na pierwszym miejscu wymieniam fakty z dziejom obcych, a następnie polskich, na końcu — wydawnictwa księgoznawcze.*) W obrębie tych grup wydawało mi się wskazanym trzymanie się porządku logicznego, wymienionego wyżej. Unikałem z zasady dat życiorysowych. Tylko w nielicznych wypadkach posłużyłem się nimi gdy chodziło np. o księgozbiory wielkich zbieraczy: data śmierci jest zarazem datą ustania rozwoju księgozbioru oraz początkiem jego rozproszenia, niekiedy uspołecznienia w ten czy inny sposób. . Podany na końcu skorowidz w pozycjach uogólniających wykazuje zakres, jaki tablice objęły, a przez pozycje wyszczególniające ułatwi odszukanie odnośnych dat. Nim powstaną polskie zarysy dziejów drukarstwa, bibliotek czy książki w ogóle, zestawienie niniejsze powinno ułatwić opracowywanie wykładów, referatów i pogadanek z tej dziedziny. Poza tym, miejmy nadzieję, że praca obudzi szersze zainteresowanie się księgoznawstwem w ogóle i rozpowszechni ściślejszą wiedzę o książce (w rozległym tego słowa znaczeniu) wśród rosnących rzesz pracowników książki w Polsce. K. S. SPIS TREŚCI Słomo tustępne autora Tablice chronologiczne Zestawienie systematyczne I Księgoznaujstujo (65), II Bibliografia (65 — 67), III Wytwarzanie książki (67—71), IV Biblioteki i bi- bliotekarstwo (71-80), V Użytkowanie książki (80-81) Skorowidz abecadłowy .
|
randki |
CyberCiekawostki |
darmowe aliasy |
darmowe forum |
promocje |
opinie, testy, oceny
darmowa toplsta | reklama internetowa
darmowa toplsta | reklama internetowa