Opis: NAKŁADEM O. SEYFARTHA WE LWOWIE. 1921, str. 240, stan średni, podniszczona naprawiana okładka, podklejenia, poluzowane szycie) PRZEDMOWA. Książeczka, której nowe wydanie jawi się na półkach księgarskich, nie potrzebuje właściwie polecenia. Ukazanie się jej — na krótko przed wybuchem wojny — powitały zarówno koła fachowe, jako też szerokie sfery miłośników muzyki z prawdziwem zadowoleniem. Wypełniała .bowiem ksJażka prof. Jaworskiego poważną lukę w naszej literaturze muzycznej, dla melomanów zaś stawała się dobrym, rozumnym i subtelnym przewodnikiemw dziedzinie sztuki operowej. Nic więc dziwnego, że — mimo czasów wojennych — roz-szedł się pierwszy nakład w setkach egzemplarzy i wyczerpał w krótkim czasie całkowicie. Odrodzone życie artystyczne w wolnej Polsce pchnęło tymczasem operę naszą na nowe tory. Wielkie ośrodki kulturalne ujawniły wiele żywotności i siły twórczej w tym względzie. Obok dawnych, tradycyjnych scen operowych we Lwowie i Warszawie, powstały nowe —. w_ Poznaniu i Krakowie. Ruch ten nie ustał, ale wzmaga się stale. Porwał on i ogarnął szerokie warstwy kulturalnej publiczności polskiej, objawiającej coraz żywsze zainteresowanie dla twórczości operowej. Brak .Przewodnika* dawał się coraz bardziej odczuwać a ciągły popyt na pożyteczną książkę skłonił wydawców do powtórzenia nakładu. W obecnych czasach była to sprawa niełatwa. Dzięki jednak energji i zapobiegliwości jednostek, jakoteż dobrej woli autora udało się pokonać wszelkie trudności i zamierzone dzieło doprowadzić do skutku. Nowe wydanie jest naprawdę „nowem", poczyniono w niem bowiem aaleko idące zmiany, wywołane odmiennymi warunkami, w jakich się książka niniejsza ukazuje. Pragnieniem zarówno autora jak i wydawców było uwzględnić twórczość operową polską w jaknajszerszych rozmiarach. Niestety myśli tej — z przyczyn czysto zewnętrznych — nie można było w całej pełni zrealizować. Mimo to obejmuje „Przewodnik" pokaźną liczbę 20 oper polskich, wśród których widnieją najnowsze, nie grane dotychczas na scenach naszych, twory kompozytorów rodzimych. Dział oper obcych uległ z jednej strony ograniczeniu, przez odrzucenie oper dawniejszych, nie grywanych u nas, z drugiej zaś powiększył się znacznie, przez dodanie szeregu najnowszych utworów operowych, wybitnych kompozytorów zagranicznych. Uwzględniono również kilka dawniejszych operetek w .wielkim stylu", pojawiających się często na scenach operowych. (Baron cygański, Nietoperz, Orfeusz w piekle, Piękna Helena). Tak więc dołożono wszelkich starań, by książkę ulepszyć i zastosować do potrzeb bieżącej chwili. Zyska 'eź ona zapewne liczne koła zwolenników, którzy zawdzięczać jej będą nie tylko wiele chwil miłych i pożytecznych, ale znajdą w niej równocześnie wytrawnego .cicerone" w bogatym dziale sztuki operowej. Lwów, w listopadzie 1921. Dr. Juljusz Balicki
|