Opis: NK 1963-9, wyd I str. 320+224 stan db- (podniszczona pościerana okładka, przykurzona, lekkie poluzowanie szycia ). Okładka twarda DO CZYTELNIKÓW O każdej porze roku inaczej układa się życie zwierząt i roślin w lesie, w polu, na łące i nad wodami. Inaczej wygląda wiosna czy zima w górach, a inaczej nad morzem, na rozległych równinach Mazowsza lub na Pojezierzu. Przyroda bowiem ma własny rytm, zależny od pory roku i terenu. „Głos Przyrody" próbuje uchwycić ten rytm. Książka podzielona została na dziewięć części, odpowiadających naturalnemu podziałowi roku, podyktowanemu przez samą przyrodę. Są to: przedwiośnie, wczesna wiosna, późna wiosna, wczesne lato, pełnia lata, początek jesieni, późna jesień, przedzimie i pełnia zimy. „Głos Przyrody" przybrał dzięki temu formę rocznika czasopisma, a jego działy wzorowane są na działach zwykłych czasopism. Mamy więc artykuły wstępne, kronikę, wiadomości z różnych stron kraju, reportaże, gawędy, korespondencję, porady, ogłoszenia, opowiadania, wiersze i nawet kącik humoru. Zastosowany w naszej książce kalendarz przyrody nie dzieli się, jak widzicie, na dwanaście miesięcy i nie pokrywa się z powszechnie przyjętym kalendarzem, w którym nowy rok zaczyna się od 1 stycznia. Przyrodniczy nowy rok przychodzi o przedwiośniu. Zwiastują go pierwsze kwiaty — bazie leszczyny i pierwszy głos wiosny — pieśń skowronka. Większość działów powtarza się w każdym z dziewięciu numerów. Należy do nich przede wszystkim „Kronika", która wprowadza w nastrój danej pory roku. W „Kronice" znajdziecie przegląd wydarzeń, podanych w formie krótkich notatek. W każdym numerze są też wiadomości „Z różnych stron kraju", a więc w jednym — z Tatr i znad morza, w innym z Mazowsza, w jeszcze innym — z Puszczy Białowieskiej. Wędrując xv ten sposób po kraju, chcieliśmy pokazać przyrodę różnych rejonów w jej najciekawszych momentach. Uzupełnienie tych wędrówek stanowią „Reportaże Obieżyświata", w których przyroda jest tłem przeżyć i przygód wesołego reportera. Opowiadania i wiersze mają nie tylko dopełnić obrazu przyrody, ale zbliżyć i silniej związać Czytelnika uczuciowo z bohaterami świata zwierzęcego. Głębiej i bardziej wyczerpująco ujęte wiadomości o życiu zwierząt zawarte są w „Gawędach biologa". Znajdziecie tam opisy wielu interesujących zjawisk biologicznych, zlyt obszerne, aby zmieściły się w innych działach. „Listy z biedronką" oparte zostały na prawdziwych listach Waszych kolegów, którzy w różnych czasach pisywali do „Płomyczka" i „Płomyka'. Zaopatrzyliśmy je w odpowiedzi, jakie rzeczywiście dawano młodym korespondentom. Stąd ich prostota, bezpośrednia forma. Korespondencję tę umieściliśmy nie tylko dlatego, że zawiera ona szereg ciekawostek przyrodniczych, ale też i dlatego, aby pokazać, jakie sprawy interesują młodych przyrodników — Waszych kolegów. Współżyjąc z przyrodą i korzystając z niej, człowiek musiał otoczyć ją odpowiednią, mądrą opieką i w tym celu ustalił prawa i zasady, regulujące gospodarkę ludzką w przyrodzie. Wiadomości na temat ochrony przyrody podajemy w dziale „Co trzeba wiedzieć". Duży dział „Przy pracy i zabawie" zaczyna się od „Dobrych obyczajów", obowiązujących każdego młodego przyrodnika, a następnie przypomina i omawia prace związane z daną porą roku, które potraficie wykonać sami łub w których możecie pomóc dorosłym. Wielu młodych przyrodników prowadzi ciekawe kroniki przyrodnicze, oparte na własnych spostrzeżeniach. Taką autentyczną kronikę drukujemy w książce, chcąc wam pokazać, jak robiła to jedna z Waszych koleżanek. Sprawy przyrody ująć można również w formie żartobliwej. W „Kąciku Chochlika" znajdziecie więc żarciki, wesołe telegramy, ogłoszenia i zagadki. Nie lekceważcie jednak wiadomości zawartych w tym dziale. Mógłby on nosić napis: „Uwaga! Wszystko to prawda, ale na wesoło!" Stare przysłowia, przypowieści, porzekadła, pogwarki i śpiewanki —- wszystkie w jakiś sposób związane z przyrodą — zebrane zostały w ostatnim dziale — w „Starodawnej nucie". Świadczą one o odwiecznym zżyciu się naszego ludu z przyrodą. Zwróćcie też uwagę na zamieszczony przy końcu drugiego tomu skorowidz, który ułatwi Wam posługiwanie się książką. Numery stron z odpowiednim tekstem i rysunkami oraz numery kolorowych tablic wskażą, gdzie macie szukać interesujących Was wiadomości. MARIA KOWALEWSKA
|