Opis: WP 1971 str. 440, ilustracje, stan db (przykurzona, podniszczona lekko obwoluta) ISBN Winnetou, Wielki Wąż, Unkas — któż nie zetknął się z imionami tych wojowników indiańskich z okresu walk przeciw inwazji białego człowieka na kontynent amerykański! Ich czyny wojenne, zrodzone z umiłowania wolności, rozpalały wyobraźnię wielu pokoleń młodzieży. Niejednemu chyba czytelnikowi głośnych powieści indiańskich nasuwało się nieraz pytanie, jacy naprawdę byli Indianie, nie ci z westernów dla młodzieży, lecz ci z najwcześniejszych dziejów Ameryki, z historii walk z najazdami Europejczyków, i jacy są dziś, u progu nowego okresu odrodzenia ludów i kultur indiańskich. Ewa Lips, autorka Księgi Indian, profesor uniwersytetu w Lipsku, była uczestniczką wielu wypraw badawczych do szczepów indiańskich. Książka jej jest nie tylko wyrazem wielkiej erudycji uczonego, dowodzi również wrażliwości jej serca i poetyckiej wyobraźni. Pokazuje egzotyczne obyczaje towarzyszące życiu Indianina począwszy od narodzin, poprzez obrzędy wtajemniczenia młodzieży, wiek dojrzały i walkę o byt, aż do śmierci. Wyobraźnia autorki pozwoliła jej zarysować plastyczny obraz motywów i dążeń lu--dów indiańskich, ich poglądów na sens >i wartość życia, podsunęła jej wybór v faktów, który wywiera niezatarte wrażenie, budzi głęboką sympatię i szacunek dla ludów indiańskich. Księga Indian jest pięknym przykładem popularyzowania kultury ukształtowanej przez inne warunki geograficzne i gospodarcze, zupełnie odmiennej od kultur Starego Świata, wzbogaca naszą wiedzę o człowieku. „Do najdziwniejszych... przepisów należy tak zwana kuwada. Zarówno przed, jak i po urodzeniu się dziecka tak ojciec, jak i matka noworodka muszą się ściśle stosować do szczegółowych przepisów odżywiania się i postu, aby zapewnić dziecku właściwy rozwój i bezpieczeństwo. Zwyczaj ten spotyka się u wielu ludów Ameryki Południowej — od Yahganów z Ziemi Ognistej po Indian Abipon i Tere-no z Gran Chaco, li od ludów Ges z Brazylii po Indian Caraja z wyspy Bananal w widłach rzeki Araguaya. Reguły kuwady są bardzo zróżnicowane — u jednych szczepów są one słabo zarysowane, u innych niezmiernie skomplikowane. Ponieważ na przykład Indianie Canella nie biorą sobie zbyt do serca wierności małżeńskiej, a dobro dziecka wymaga dokładnego przestrzegania tabu ojcowskiego, przeto zdarza się tam, że czterech «ojców»-jednocześnie kładzie się posłusznie do łoża połogowego. Głównymi regułami w czasie kuwady są: zaniechanie malowania ciała, odrzucenie ozdób, zaniechanie obcinania włosów, powstrzymanie się od jedzenia mięsa. Największą wagę przywiązuje się jednak do tego, że nie wolno dotykać własnego ciała ręką, lecz tylko specjalnym skrobaczem, stanowiącym właśnie klasyczny przyrząd związany z kuwadą. Warto jeszcze wspomnieć... że Marco Polo donosił w XIII w. z azjatyckiego kraju Zardandan, iż kobieta wstawała tam już w godzinę po urodzeniu dziecka, gdy tymczasem jej mąż przebywał 40 dni w łożu połogowym, niewątpliwie po to, aby ściągnąć zemstę duchów na siebie — zdrowego, silnego mężczyznę, udającego w łożu kobietę, i odwrócić ją od prawdziwej matki dziecka." SPIS TREŚCI Część pierwsza KIM WŁAŚCIWIE SĄ INDIANIE? Rozdział pierwszy: Skąd przybyli — dokąd się udali Rozdział drugi: Pomyłki — fantazje — rzeczywistość Rozdział trzeci: Jakoś trzeba ich podzielić Część druga SEN I RZECZYWISTOŚĆ Rozdział czwarty: Duchy, mary, zjawy senne Rozdział piąty: Czarownicy i ich władza Rozdział szósty: Taneczne credo Rozdział siódmy: Fajka pokoju Część trzecia PRAWDA Z DAWNYCH CZASÓW Rozdział ósmy: Opowiadacze, poeci, mówcy i kunszt słowa. Rozdział dziewiąty: Święta roślina Rozdział dziesiąty: Zwierzę — nasz brat DYGRESJA Przybysze z Afryki Część czwarta PRZEPYCH I POTĘGA Rozdział jedenasty: Państwo Inków w Andach Część piąta NIEŚMIERTELNI INDIANIE Rozdział dwunasty: Indianie, których znałam Bibliografia Aneks bibliograficzny Źródła rycin
|