ZBIÓR ZADAŃ Z GOSPODARKI ELEKTROENERGETYCZNEJ STANISŁAW GÓRA KAZIMIERZ KORECKI JACEK MARECKI -

Produkt: ZBIÓR ZADAŃ Z GOSPODARKI ELEKTROENERGETYCZNEJ STANISŁAW GÓRA KAZIMIERZ KORECKI JACEK MARECKI
Producent:
Kategoria: Elektryka, Elektronika

Sklep: antykwariatmole.abc24.pl

Cena brutto: 18,88 zł

Opis: PWN 1976 str. 300 stan db (podniszczona okładka)

ISBN

Treść zadań i ich układ kolejny tłumaczy się podstawową potrzebą wprowadzenia wszystkich elementów potrzebnych w dydaktyce przedmiotu,ale tylko w takiu zakresie, na jaki pozwala ograniczony czas, przewidziany na ten cel. Pominięto świadomie wszelkie zagadnienia, które energetyk spotka w swej późniejszej pracy, ale które wynikają z jakichś przepisów normatywnych lub instrukcji, np. ogólnej i branżowej instrukcji badania .efektywności inwestycji. Położono natomiast nacisk na tę podstawową treść, która nie przemija i która pozwala zrozumieć zachodzące związki.
Tak więc pierwszy i zasadniczy problem, zarówno z punktu widzenia merytorycznego, jak i dydaktycznego, stanowi zrozumienie podstawowego faktu, którym jest - odmiennie od innych gałęzi przemysłu - niezdolność do magazynowania produkcji i wynikająca stąd dobowa, sezonowa i roczna zmienność obciążeń (rozdz. 1). Jest ona podstawowym czynnikiem w gospodarce elektroenergetycznej, który wpływa na całą jej strukturę oraz, decyduje o rachunku optymalizacyjnym i doborze parametrów wynikających z tego rachunku. Tym się tłumaczy stosunkowo obszerna część poświęcona temu zagadnieniu.
Rozdział 2 o przenoszeniu energii i stratach pozwala na wniknięcie w drugi równie podstawowy problem, jakim są charakterystyki energetyczne u-rządzeń, ich sprawność i wynikające stąd straty mocy i energii.Są one potrzebne nie tylko przy optymizacji rozrządu mocy, ale przede wszystkim przy doborze parametrów wszelkich urządzeń i optymalnych.warunków ich eksploatacji.
Rozdział 3 o obliczeniach gospodarczych w elektroenergetyce zawiera w formie najbardziej ogólnej zadania związane z rachunkiem gospodarczym, w którym nakłady społecznie potrzebne, stanowiące kryterium optyuizacyjne, są ujęte w postaci kosztów rocznych, a charakterystyka czasowa nakładów sprowadzona jest do postaci prostej za pomocą rachunku dyskonta. Stopa procentowa odpisu akumulacyjnego, będącego podstawowym elementem rachunku, została przyjęta w zadaniach jednolicie w wysokości 8%, przy czym istotę rzeczy stanowi w tej Metodzie nie tyle sama wartość liczbowa stopy odpisu i stopy dyskonta, lecz jej jednolitość, niezależnie od tego, czy rachunek dotyczy inwestycji, modernizacji czy eksploatacji urządzeń już istniejących lub planowanych i niezależnie od różnych postaci charakterystyki czasowej nakładów (zamrożenia nakładów, etapowania inwestycji itd.).
Powyższa zasada jest odpowiednikiem poglądów znakomitej większości e-konomistów w krajach demokracji ludowej, ale różni się od poglądów, którym dała wyraz instrukcja Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, zalecona w naszym kraju. Porównanie tych dwóch metod rachunku jest zawarte w . cytowanym na wstępie podręczniku Cz. I.Mejry.
Rozdziały 4, 5 i 6 zajmują się kolejno zastosowaniem zasad gospodarki do elektrowni cieplnych (ze szczególnym uwzględnieniem bardzo ważnej gospodarki skojarzonej, do elektrowni wodnych i systemów elektroenergetycznych.
Wreszcie rozdział 7 dotyczy zagadnień obliczania rezerwy mocy,tak ważnej w gospodarce elektroenergetycznej, a w szczególności rezerwy awaryjnej , obliczanej na podstawie rachunku prawdopodobieństwa.
Słownictwo z dziedziny gospodarki elektroenergetycznej, używane w Polsce, jest bardzo niejednolite, a w niektórych przypadkach polega na nieudolnym przyswajaniu obcych terminów lub tworzeniu nowotworów językowych, nie powiązanych za pomocą jakiejś logicznej konstrukcji.
W „Zbiorze zadań ..." oparto się na „Słowniku pojęć używanych w gospodarce elektroenergetycznej" K. Kopeckiego (Gdańsk 1957). w którym tworzenie nazw wielkości pochodnych i pomocniczych podlega następującej jednolitej regule:
a) stopniami (np. obciążenia, wyrównania) ' nazwano stosunki różnych wartości tej samej wielkości, która zmienia się według określonej funkcji}
b) wskaźnikami (np. skojarzenia, przeciwprężności) nazwano stosunki wielkości dwóch różnych funkcji tej samej zmiennej;
c) współczynnikami nazwano współczynniki proporcjonalności lub wykładniki a, b, c funkcji typu P = ax + bxc, która mają zasadnicze znaczenie w opisie wielkości techniczno-ekonomicznych w gospodarce elektroenergetycznej.

< porzedni produkt | powrót do strony podglądu produktów | nastepny produkt >

ZAŁÓŻ SWÓJ WŁASNY SKLEP INTERNETOWY !!!
abc24.pl - proste, tanie i niezawodne rozwiązanie e-commerce dla Ciebie ! Testuj za darmo !