Opis: SZTUKA 1957, str. 60+ ilustracje, stan bdb „Rozwój osobliwości twórczej Bruegla zdaje się. przechodzić trzy fazy. Pierwsza z nich zamyka rysunkowy cykl krajobrazów, drugą wyznaczają prace graficzne o alegorycznej na ogól tematyce. Trzecią, obejmującą ostatnie dziesięć lat życia, wypełnia seria najcelniejszych obrazów artysty." „Z pasją wrodzoną starym Niderlandczykom przecina Bruegel pnie drzew, tłucze skorupy jaj, rozbija okręty i kufry pieniężne, burzy szałasy, rozszczepia i rozczłonkowuje formy organiczne i nieożywione. Ludzie Bruegla wzruszają i odpychają jednocześnie, rzadko bawią, rzadko budzą pogodną afirmację życia. Często natomiast ujawniają dziwne pokrewieństwo z tworami rozgorączkowanej wyobraźni uprzedzając niejako późniejsze sformułowanie Diderota o człowieku jako jednym z gatunków monstrum. Zrywając z dawną kolorystyczną kulturą starych majstrów, Bruegel widzi swój świat w formie ostro określonych sylwetek, jaskrawo rozgraniczonych chromatycznych układów, objawiając całą swą niechęć do wszystkiego co zmienne i nieustabilizowane. Jego stosunek do świata ludzi jest stosunkiem do pstrego kalejdoskopu. Ponad nim góruje przecież stosunek artysty do krajobrazu, zadziwiający ogromem pola widzenia."
|