Opis: Homo Dei 2005, str. 230, stan bdb- ISBN 83-8820-59-8 Gdy człowiek jest chory, udaje się do lekarza. Gdy dejrzewa, że ma raka, z obawą, ale i nadzieją zapisuje się w kolejce do onkologa. Gdy go bolą stawy, szuka reumatologa. Gdy męczą go natręctwa, idzie do psychiatry. Gdy coś człowiekowi dolega, kieruje się tam, gdzie, jak wierzy, znajdzie pomoc. To jednak nie wszystkie schorzenia, które nękają ludzi. Są jeszcze inne, bardzo szeroko rozpowszechnione choroby, na które tradycyjna medycyna nie potrafi podać skutecznego lekarstwa. Dotyczą one bowiem sfery ludzkiego ducha, bardzo osobistego przeżywania rzeczywistości. Należą do nich obawa przed zagładą ludzkości, gorączkowa pogoń za szczęściem czy osamotnienie w anonimowym społeczeństwie. Choroby te pojawiają się, gdy sama egzystencja boli i budzi lęk. Gdzie mają udać się pomoc ci, którzy cierpią na tego rodzaju „schorzenia środowiskowe"? W niniejszej książce zawarty jest apel o powrót do duszpasterstwa, które uzdrawia człowieka zarówno w jego wymiarze fizycznym, jak i duchowym. Kościół bowiem winien być wspólnotą terapeutyczną, którą Bóg chce się posłużyć, aby leczyć człowieka z wewnętrznych zranień i pomagać mu odkryć jego godność. Do realizacji tego celu potrzebni są duszpasterze wrażliwi na ludzkie potrzeby i cierpienia, którzy są gotowi towarzyszyć ludziom w ich osobistych duchowych wędrówkach. Ich posługa sprawi, że Kościół będzie przedłużeniem leczących dłoni Ojca niebieskiego, które w szczególny sposób dotknęły człowieka w^bawczej misji Jezusa.
|