Opis: Wydawnictwo Literackie 1985, str 342, stan bdb- Raj utracony ukazał się w 1667 r., w epoce angielskiego oświecenia, wyrósł jednak z tradycji okresów wcześniejszych: renesansu i baroku. Jest to jeden z największych poematów epickich, jakie powstały w kręgu kultury europejskiej, i jeden z największych eposów filozoficznych, mających za temat pochodzenie dobra i zła. [...] Centralna akcja poematu to historia upadku Adama i Ewy. Milton trzyma się ściśle wersji biblijnej, przydając jej tylko wiele charakterystycznych dla siebie szczegółów. [...] Zgodnie z klasyczną budową poematu epickiego opowieść rozpoczyna się od środka, to jest od chwili, kiedy na wezwanie Szatana jego wojsko podnosi się z płonącego jeziora piekielnego, do którego zostało wtrącone w czasie bitwy z dobrymi aniołami. Po wielkiej naradzie i objęciu piekła w posiadanie Szatan wyrusza w podróż przez Chaos na daleką Ziemię, aby zdeprawować nowo stworzony wszechświat. Opowiadanie o tym zajmuje cztery pierwsze księgi Raju utraconego. Dalsza akcja, kuszenie człowieka i jego upadek, następuje dopiero w księdze IX. [...] W dwóch ostatnich księgach, po upadku pierwszych rodziców, a przed ich wypędzeniem z Raju, poemat zawiera obszerną część opisową: Adam ma wizję przyszłości świata aż do jego koń-ca. [...] Indywidualność poety znajduje wyraz nie tylko w tematyce eposu, lecz również i w sposobie wypowiadania myśli. [...] W języku Raju utraconego najpełniej przejawiły się: rozległa wiedza Miltona, jego niezwykłe oczytanie, jego synteza tradycji klasycznej, hebrajskiej i chrześcijańskiej i jego doświadczenie poety. Z Poslowia
|