Opis: ŚIN 1984, str. 118, stan db (nieaktualna pieczątka) Po zwycięskiej bitwie pod Strugą pułk lansjerow udał się do Wrocławia, na miejsca wyznaczonego pobytu. Wkraczał do miasta, prowadząc jeńców i zdobyczne armaty. Dobiecki pisze, że pułk „lubo nie bardzo strojny, na zdrożonych koniach, wielce się wrocławskiej ludności spodobał". Odbyła się też defilada na placu musztry za Bramą Oławską. Pułk prowadził mjr Swiderski, defiladę zaś odbierał sam książę Hieronim Buonaparte w otoczeniu licznego i strojnego sztabu. Po przeglądzie żołnierzy rozmieszczono w prywatnych kwaterach na koszt mieszkańców. [...] We Wrocławiu dokonano reorganizacji pułku. Wszedł on w skład Legii Nadwiślańskiej, ale w stolicy Śląska niedługo zażywał spokoju, gdyż wkrótce niektóre jego jednostki skierowano do walki przeciwko stawiającym ciągle opór oddziałom pruskim. We Wrocławiu natomiast formowano nowe pułki. W tym celu przybył tu w maju dowódca Legii Nadwiślańskiej gen. Grabiński, a wraz z nim dotarło z Włoch 78 oficerów i 271 podoficerów. Wkrótce potem z powstającego Księstwa Warszawskiegc skierowano do Wrocławia 8400 rekrutów. Część z nich wcielono do pułku ułanów, pozostałych zaś do trzech istniejących pułków pieszych Legii Nadwiślańskiej. Wstęp W przeddzień małej wojny Jak Polacy w mundurach pruskich bronili Głogowa i Wrocławia Oddziały polskie wkraczają na Śląsk. Dalsze pruskie kapitulacje Awanturnicza wyprawa księcia Jana - Sułkowskiego Klęska pod Kątami Wrocławskimi i piękne zwycięstwo polskich ułanów pod Strugą Polscy lansjerzy we Wrocławiu . Epilog małej wojny Co wielcy politycy myśleli o Śląsku? Formowanie Legii Nadwiślańskiej Pruski niepokój o Śląsk: czyżby polska irredenta? Polscy żołnierze w 1813 roku Zakończenie Bibliografia
|