Opis: PAX 1980, str. 164, stan db (podniszczona lekko okładka) Minęło już. ponad sto lat od jej urodzin... Żyła tylko dwadzieścia cztery lata, kanonizowana prawie „zaraz" po śmierci i tyle już o niej napisano! A jednak wciąż pytanie: jaka była ta „mała" wielka Święta? Pytanie o sekret jej wielkości i świętości, jej człowieczeństwa i przyjaźni z Bogiem. Bardzo trudno jest pisać o świętej Teresie od Dzieciątka Jezus. Autorka podjęła ten trud, jak przyznaje „po wieloletnich studiach i rozważaniach". Korzystając z bogatej bibliografii, popartej autopsją, a przede wszystkim z pism Świętej i z zeznań w procesach kanonicznych — jej współsióstr — wprowadza nas w środowisko rodzinne i zakonne Teresy Martin, karmelitanki. Chce być obiektywna. Pozwala mówić Teresie i jej bliskim. Cytuje Teresę obficie z jej wspomnień (Manuscrits autobiographiąues), listów (Correspondence generale) i zapisków tzw. Żółtego zeszyta (Derniers entretiens avec ses soeurs. Le „Camel jaune" de Merę Agnes). Wystrzegając się dawania własnej interpretacji, autorka widzi atrakcyjność i aktualność Teresy z Lisieux w tym, że choć „nie była ona umysłem spekulatywnym, nie napisała traktatu o modlitwie czy życiu wewnętrznym, uczy nas własnym przykładem, jak żyć". To właśnie podkreślił Paweł VI w liście skierowanym do Francuzów 2 stycznia 1973, w stulecie urodzin Teresy: „Potrafiła do osiągnięcia świętości wykorzystać skromne, codzienne środki". „...Nigdy nie czyniłam swej woli na ziemi. Od trzeciego roku życia nie odmówiłam niczego Panu Jezusowi..." św. Teresa z Lisieux
|