Opis: SiT 1981, str. 376+zdjęcia , stan db Kazimierz Górski urodził się we Lwowie w 1921 roku. Tam tez grał od piętnastego roku życia w piłkę nożną w Robotniczym Klubie Sportowym. W 1939 roku Wacław Kucfoar powołał go do drugiej reprezentacji Lwowa. Grał następnie w „Spartaku" Lwów, a potem w miejscowym klubie „Dynamo". Jesienią 1944 roku wstępuje ochotniczo do Ludowego Wojska Polskiego, a po zakończeniu wojny wraca na boisko. Przez osiem lat — od 1945 do 1953 roku— występuje w klubach WKS „Legia" Warszawa, oroni także barw narodo wych. Po zakończeniu kariery zawodniczej poświęca się pracy trenerskiej. Jest kolejno asystentem Wacława Ku-chara i Janosa Steinera — znakomitych trenerów opiekujących się warszawską „Legią". Szkoli potem samodzielnie „Ma-rymont", „Lubliniankę". a także „Gwardię" i wreszcie „Legię". Przeszedł wszystkie szczeble pracy w Polskim Związku Piłki Nożnej. Zaczynał w latach 1955-1959 jako trener juniorów, na stępnie w roku 1966 objął opiekę nad drużyną młodzieżową. Wreszcie pod koniec 1970 roku powierzono mu obowiązki selekcjonera kadry narodowej. Pod jego kierunkiem pierwsza reprezentacja zdobyła w 1972 roku złoty medal i tytuł mistrza olimpijskiego, w 1974 srebrny medal na X Mistrzostwach Świata i w 1976 roku srebrny medal na olimpiadzie w Montrealu. Kazimierz Górski prowadził kadrę ponad 2000 dni. w ciągu których rozegrano 73 mecze międzypaństwowe (45 wygranych, 12 remisów i 16 przegranych). Po rezygnacji z funkcji selekcjonera kadry w 1976 roku rozpoczyna pracę w Grecji jako trener pierwszoligowej drużyny „Pa-nathinaikosu", która zdobyta pod |ego kierunkiem w 1977 roku mistrzostwo kraju i Puchar Grecji, a w 1978 Puchar Bałkanów. W listopadzie 1978 r. Kazimierz Górski wiąże się kontraktem do czerwca 1980 r. z inną drużyną grecką. „Kastona", której zostaje trenerem [z okładki]
|