Opis: KŚJ 2011, str. 208, stan bdb Wyniesienie Jana Pawła II na ołtarze to wystarczający powód, aby jeszcze raz sięgnąć do Jego myśli. Myśli, które wskazują drogę, pomagają w zmaganiu się z wyzwaniami codzienności i w poszukiwaniu odpowiedzi na pytania ostateczne. Jan Paweł II wyciąga dłoń do najbardziej potrzebujących. Do człowieka zagubionego, samotnego, cierpiącego. Gdy sam znalazł się u kresu życia, dał świadectwo duchowego męstwa. Santo subito! (natychmiast święty) - zawołał lud zgromadzony na placu św. Piotra nazajutrz po śmierci Karola Wojtyły i jednocześnie nazwał Go Wielkim. Wcześniej tylko dwóch papieży otrzymało ten przydomek - Leon I i Grzegorz I (V i VI wiek). Ale tylko Jan Paweł II wielkością i świętością cieszył się już za życia. Dziś, wczytując się w Jego myśli, znajdujemy siłę i wiarę. Odnajdujemy sens życia, choćby ciążyło jak kamień u szyi.
|