Opis: Instytut Wydawniczy PAX 1980, str. 312, stan bdb- „Śmierć nie jest przypadkiem, lecz prawem, koniecznością wpisaną od urodzenia w przyszłość każdej jednostki, koniecznością, która przypieczętuje jej życie... Umiejmy więc, zanim ostatnie tchnienie opuści nasze wargi, umiejmy uczynić z tej jedynej chwili zakończenie naszego życia. A ponieważ -potrafiliśmy nadać sens naszemu życiu, umiejmy również dać sens jego kresowi. Nauczmy się patrzeć na śmierć nie z dumą, na sposób stoików, albo oczyma niewidomych nihilistów, nie z trwogą przed nieznanym, ani z lękiem z powodu jej nieodwracalności, ale z wolą uczynienia jej zgodną z istnieniem, które w całej pełni przyjęliśmy, i z troską o to, aby nasz przykład pozostał świadectwem." Urodzony w r. 1907 w Nancy, Jacques Brehant, wybitny onkolog i chirurg, profesor Fakultetu Medycyny Uniwersytetu w Paryżu zorganizował i prowadził w Algierze jeden z najnowocześniejszych i najlepiej wyposażonych instytutów onkologicznych — Centrum Piotra i Marii Curie. Zetknął się tam z wieloma chorymi wszystkich stanów i zawodów, dorosłymi i dziećmi, dla których już nic nie mógł uczynić prócz okazania im czułości i serca. Wspomina ich w tej książce, którą nazwał mitycznym imieniem Thanatosa, groźnego i tajemniczego boga Śmierci, syna Nocy i brata Snu. Thanatos to książka mądra i głęboko ludzka, a jej autor niezwykły w tym, iż dzięki swej wiedzy, kulturze i wrażliwości potrafił wyjść poza obowiązki lekarza, troszcząc się w równej mierze o duszę chorego, jak i o jego ciało. Odwieczny problem choroby i śmierci ujmuje on w kategoriach troski: w jaki sposób pomóc choremu, czy należy odsłonić mu prawdę, jak złagodzić cierpienia fizyczne i psychiczne umierając — i postulatu: każdy chory' konający, to osoba, osoba ludzka, człowiek, któremu trzeba nieść pomoc do samego końca, przez okazanie przyjaźń, lub po prostu przez swą obecność.
|