Opis: 86Press 1991, str. ok 80, stan bdb - (lekko podniszczona okładka) Kolekcja portretów „Asymetrycznej Damy" tworzona była przez Stanisława Ignacego Witkiewicza w latach 1931 do 1939 w sposób spontaniczny i bezinteresowny, wynikający z zadziwiającej fascynacji urodą młodej kobiety, Eugenii Wyszomirskiej-Kuźnickiej. Nazwał ją „Asymetryczną Damą" ze względu na nieregularne rysy jej twarzy. Ta przypadkowa znajomość okazała się dla Witkacego niewyczerpaną inspiracją i zaowocowała powstaniem swoistej galerii jednego modela w liczbie ponad stu wizerunków. Wśród serii portretów kobiet, które interesowały artystę - Neny Stachurskiej, Heleny Białynickiej-Birula, Janiny Leszczyńskiej, Zofii Jagodowskiej - kolekcja „Asymetrycznej Damy" najbardziej intryguje swą niezwykłą wieloznacznością i narosłą w czasie legendą oraz podwójną jak gdyby asymetrią: pierwotną modela, będącą inspiracją twórcy, jak i nową, stworzoną przez czas, stworzoną przez samą modelkę. Prywatna kolekcja pani Wyszomirskiej bowiem, w liczbie dwudziestu dziewięciu portretów, stworzyła w jej katowickim mieszkaniu niecodzienną galerię, w której w dziwnej symbiozie żyło dzieło artysty i model.1 Z upływem czasu owa koegzystencja „przeszłości" i „teraźniejszości" nabrała wprost niesamowitego charakteru. Galeria jednego modela stała się niejako „podwójnym portretem", w którym postać starej, chorej i samotnej kobiety, żyjącej wśród swych odbić na płótnach, nałożyła się w specyficzny sposób na owe wizerunki rozwieszone na ścianach i zastygłe w swej urzekającej młodości. W ten oto przedziwny i zarazem niesamowity sposób życie, „los człowieka", jak gdyby sam Witkacy niepohamowany w swych artystycznych wizjach ludzkiej twarzy, zakończyło dzieło przedwcześnie zmarłego artysty. W roku 1979, po wielu latach starań właścicielki, katowicka kolekcja portretów „Asymetrycznej Damy" znalazła się w zbiorach Muzeum Historii Katowic i jest na Śląsku największym i najcenniejszym zbiorem dzieł Witkacego. Tworzy ją zespół portretów pochodzących z lat 1933-1938. Całość liczy dwadzieścia siedem wizerunków, w tym dwadzieścia sześć „Asymetrycznej Damy" oraz jeden autoportret artysty.
|