Opis: PWN 1970 str. 192 stan db (podniszczona lekko okładka, nieaktualna pieczątka) Współczesna technika coraz częściej korzysta z przestrzennych konstrukcji nośnych, zbudowanych w postaci regularnych układów siatkowych. Konstrukcjami takimi są kratownice, ruszty, tarcze i powłoki siatkowe oraz ramownice przestrzenne. Cechą charakterystyczną tych układów jest ich dj skrętna (nieciągła) struktura siatkowa, nie pozwalająca na opisywanie zjawisk w nich zachodzących metodami mechaniki ośrodków ciągłych. Innym przykładem ciał posiadających wyraźną dyskretną budowę są kryształy. Z punktu widzenia modelu mechanicznego wymienione powyżej układy należy traktować jako dyskretne ośrodki siatkowe. Obliczenie ich wymaga zbudowania odpowiedniego aparatu matematycznego i pojęciowego, który pozwalałby na jednolite pod względem metodologicznym opisywanie zjawisk mechanicznych, zachodzących w tego typu układach. Opracowanie niniejsze stanowi pierwszą próbę jednolitego opisania zjawisk mechanicznych w dyskretnych układach siatkowych. Książka składa się z dwóch części. W części pierwszej wyłożono ogólne podstawy teorii. Część druga poświęcona jest zastosowaniom; przedstawiono w niej statykę tarcz, płyt i powłok siatkowych. Książka przeznaczona jest w zasadzie dla inżynierów i pracowników nauki zajmujących się obliczaniem konstrukcji przestrzennych
|