Opis: Warszawa 1983 Akademia Teologii Katowickiej, stan db (podniszczona lekko okładka, podpis), str. 734 ISBN WPROWADZENIE Modlitwa powszechna, przywrócona w liturgii Mszy św. przez Sobór Watykański Drugi, mimo, że jest tylko zalecana, staje się coraz bardziej cenionym jej elementem tak przez kapłanów, jak szczególnie przez wiernych. Niniejszymi propozycjami pragnę ułatwić kapłanom przygotowanie modlitwy powszechnej dostosowanej do okresu czasu liturgicznego, do czytań liturgicznych, do świąt i wspomnień o świętych. Zaznaczam, że chcę tylko ułatwić przygotowanie wspólnej modlitwy powszechnej, bo jednak zawsze okaże się potrzeba osobistego przygotowania takiej modlitwy, która by odpowiadała aktualnym potrzebom wiernych, gromadzących się na sprawowaniu Eucharystycznej Ofiary. Znane są ogólne zasady obowiązujące przy układaniu modlitwy powwszechnej. Przypomnę je tylko w wielkim skrócie. Po wstępie, wygłoszonym przez celebransa, a zapraszającym do modlitwy, następują wezwania modlitewne. Zasadniczy ich układ jest następujący: a. prośby dotyczące całego Kościoła świętego, b. prośby dotyczące powszechnych potrzeb ludzi, c. prośby szczegółowe, związane z aktualnymi warunkami, d. prośby dotyczące wiernych zgromadzonych na sprawowaniu Najświętszej Ofiary. Wszystkie te prośby mają mieć miejsce w każdej modlitwie wiernych. Wyjątkowo też wolno przestawić porządek wezwań i któreś szczegółowe wezwanie wysunąć na pierwsze miejsce, np. z racji pogrzebu czy jubileuszu. Po wezwaniach kapłan w modlitwie prosi Pana, by przychylił się do ufnych błagań swego ludu. W obecnych propozycjach nawiązując do czytań liturgicznych i do wspomnień świętych, często posługiwałem się pewnym schematem. I tak: w środy chciałem uwzględnić prośby w intencjach misji i misjonarzy, w czwartki uwzględniałem wezwania o powołania kapłańskie i zakonne, w piątki potrzeby chorych i cierpiących, w soboty nawiązywałem do wstawiennictwa Najśw. Maryi Panny. Jeżeli wstępne wezwania do modlitwy w święta i wspomnienie są czasem obszerniejsze, to dlatego, że często po pozdrowieniu wiernych kapłan nie ma możności zwrócenia uwagi na to, kim był czczony w danym dniu święty, czego chce nas uczyć i do czego zachęcić liturgia Kościoła przybliżając nam postać danego świętego.
|