Opis: ŚIN 1983, str. 80, stan db- (pofalowana krawędź) Bitwa rozpoczęła się o wschodzie słońca. Stanęło do niej około 70 tysięcy sprzymierzonych, którzy żołnierzom Allaha wydali się dwakroć liczniejsi. Na prawym skrzydle Polacy — w sile około 26 tysięcy ludzi, na lewym od Dunaju — wojska austriackie, w centrum zgrupowanie niemieckie. Kara Mustafa, nie przerywając szturmu, przeciwstawił giaurom prawie 100-tysięezną armię. Do pierwszego starcia doszło na skrzydle austriackfm. Później wkroczyły do akcji wojska niemieckie. Artyłerzyści generała Kątskiego i piechurzy przygotowywali tymczasem pole do decydującej szarży. Wbrew początkowym obaWom Sobieskiego, w kilka zaledwie godzin pokonali nierówności terenu i ukrytych wśród wąwozów i winnic janczarów. Próbnym atakiem kilku chorągwi sprawdził król realność swego zamierzenia- Późnym popołudniem, około godziny 18. dał rozkaz do ostatecznego natarcia. Uderzenie 20 tysięcy sprzymierzonych jeźdźców okazało się straszliwe. Wprowadzenie — Michał Komaszyński Na wojnę świętą Lud tu niewymownie dobry Niby czarna smoła Lecz lipy dotąd się wznoszą Wybrana literatura Słownik terminów obcych
|