Opis: Impuls 1999, str, 184, stan db, pieczątki Praca ma charakter historyczno-pedagogiczny. Jej przedmiotem jest ewolucja myśli organizacyjnej zawartej w polskiej pedagogice z okresu obejmującego blisko 500 lat, poczynając od XVI w. Skoncentrowana jest na teorii organizacji szkolnictwa, a nie na Opisie praktyk organizatorskich. Tego typu publikacji nie ma w dotychczasowej polskiej literaturze. Podstawę źródłową opracowania tworzy polska literatura pedagogiczna z okresu od XVFw. do końca II Rzeczypospolitej w liczbie ok. 250 pozycji oraz te przepisy normatywne, w których była zawarta jakaś myśl organizacyjna. Zasadniczo praca ma charakter historyczny, ale wnioski wyprowadzane przez autora odnoszą się do współczesności i są także wizjami futurologicznymi. Praca dostarcza dwojakiego rodzaju wiedzy: 1) jakim szkolnictwo być nie powinno, 2) jakim mogłoby być szkolnictwo w miarę optymalne. Autor dobierał pomysły i teorie kierując się tymi dwoma punktami widzenia. Pod względem strukturalnym dzieło zostało podzielone na trzy tomy wzajemnie zbliżone swą objętością. Tom pierwszy zawiera rekonstrukcję historycznej ewolucji poglądów z zakresu polityki edukacyjnej. Zaprezentowano w nim poglądy na temat pożądanych relacji między szkołą a społeczeństwem i jego instytucjami, m.in. między szkołą a państwem i kościołem, a także koncepcje podmiotów uprawnionych do zakładania, prowadzenia i nadzorowania szkół. Przedstawiono typowe koncepcje z zakresu teorii struktur i funkcji szkolnictwa oraz związane z nimi teorie planów i programów nauczania. Zbadano zagadnienie stosunku społeczeństwa do szkoły, co znajdowało wyraz w społecznej krytyce szkolnictwa, w piętnowaniu jego wad i niedostatków oraz we wskazywaniu na doskonalsze jego modele.
|